روایت پژوهی علل و راهکارهای کاهش پرخاشگری در دانش آموزان ابتدایی: مطالعه موردی یک دانش آموز پایه اول دبستان

پرخاشگری در کودکان یکی از چالشهای جدی در نظام آموزشی و خانواده ها است که میتواند روابط اجتماعی، عملکرد تحصیلی و سلامت روانی کودک را به طور جدی تحت تاثیر قرار دهد. این پژوهش با هدف بررسی رفتارهای پرخاشگرانه یک دانش آموز ۷ ساله در مقطع اول دبستان علل بروز این رفتارها و راهکارهای مدیریت آن انجام شده است. روش پژوهش از نوع کیفی-توصیفی بوده و داده ها از طریق مشاهده مستقیم مصاحبه با والدین و معلمان و تحلیل اسناد جمع آوری شد. یافتهها نشان داد که الگوهای تربیتی نامناسب در خانواده شامل تنبیه بدنی مادر و خواهر و رفتارهای متناقض، پدر از عوامل اصلی شکل گیری این رفتارها هستند. علاوه بر این مشکلات مهارتهای اجتماعی و انزوای کودک در مدرسه پرخاشگری او را تشدید کرده است. در محیط مدرسه رفتارهای مالکانه نسبت به معلم و آسیب رساندن به همکلاسیها نیز مشاهده شد که ناشی از تلاش کودک برای جلب توجه و کنترل محیط بود. پیشنهادها شامل اصلاح محیط خانوادگی، تقویت مهارتهای اجتماعی کودک، ارائه مشاوره روان شناختی و همکاری میان خانواده و مدرسه است. این پژوهش نشان میدهد که برای کاهش رفتارهای پرخاشگرانه در کودکان باید به عوامل خانوادگی، اجتماعی و روانشناختی به صورت جامع و هماهنگ توجه شود.

کلیدواژه ها:

پرخاشگری کودکان دبستانی ، عوامل خانوادگی ، مهارتهای اجتماعی ، عملکرد تحصیلی ، مدیریت ، رفتار ، مشاوره روان شناختی