بررسی مهارتهای ارتباطی معلم با دانش آموزان ابتدایی

هدف از پژوهش حاضر بررسی مهارتهای ارتباطی معلم با دانش آموزان ابتدایی می باشد. این تحقیق با روش تحلیل محتوا و با رویکرد کیفی و به صورت علمی مروری انجام گرفته است و از طریق مطالعه کتابخانه ای اسنادی بوده است. رابطه معلم و شاگردانش یکی از تاثیرگذارترین عوامل در محیط یادگیری است. این یک عنصر کلیدی است که بر پیشرفت دانش آموزان ابتدایی، مشارکت مدرسه و انگیزه تحصیلی رابطه معلم و دانش آموزان ابتدایی بر اساس بافت اجتماعی نیز تاثیر می گذارد. ارتباط بین معلم و دانش آموز تاثیرات زیادی بر یادگیری و تجربه تحصیلی دانش آموز دارد. یک مربی باید برای تقویت ارتباطات خود با دانش آموزان ابتدایی برنامه ریزی کند تا امکان یادگیری با کیفیت را فراهم کند. اگر رابطه بین معلم و دانش آموزان ابتدایی مثبت باشد، مزایای متعددی در تمام سطوح یک موسسه آموزشی در داخل کلاس و در کل محیط مدرسه دارد. روابط مثبت معلم و دانش آموزان ابتدایی علاوه بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان ابتدایی، مانند نمرات بهتر و نمرات آزمون منجر به آموزش بهتر نیز می شود. همچنین داشتن پیوند قوی با دانش آموزان ابتدایی به معلمان کمک می کند تا انتظارات خود را به وضوح به هر دانش آموزان ابتدایی و برای هر دانش آموزان ابتدایی انتقال دهند و انگیزه ای برای دانش آموزان سخت کوش به کار سخت و دانش آموزان باهوش برای پیشی گرفتن از دستاوردهای فعلی خود ایجاد نمایند. هنگامی که معلمان روابط مثبتی با دانش آموزان ابتدایی خود داشته باشند، کلاس و محیط را بهبود می بخشند که منجر به انگیزه بیشتر می شود. از این رو در مقاله حاضر به بررسی جنبه ها و راهکارهای مختلف بهبود روابط معلم و دانش آموز پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

رابطه ، مهارت ارتباطی ، روابط معلم ، دانش آموزان ابتدایی