مقایسه مهارتهای روانی راهبردهای تنظیم هیجان و احساس تنهایی در افراد معلول جسمی-حرکتی ورزشکار و غیرورزشکار شهر اهواز

هدف پژوهش حاضر مقایسه مهارتهای روانی راهبردهای تنظیم هیجان و احساس تنهایی در افراد معلول جسمی-حرکتی ورزشکار و غیرورزشکار شهر اهواز است. روش پژوهش حاضر -علی- مقایسه ای است. جامعه آماری شامل تمامی افراد معلول جسمی-حرکتی شهر اهواز است. نمونه آماری شامل ۲۱۲ است که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه مهارتهای روانی نظری و همکاران پرسشنامه راهبردهای تنظیم هیجان گراس و مقیاس احساس تنهایی راسل و همکاران بود. دادهها از طریق آزمون تحلیل واریانس چند متغیره (MANOVA) برای مقایسه دو گروه تحلیل شدند. بر اساس نتایج تحلیلهای چند متغیری، میزان اثر متغیر مستقل (گروه) بر ترکیب خطی متغیرهای وابسته در سطح ۰/۰۰۱ معنیدار بود و متغیر مستقل حدود ۸۰/۱ از واریانس کل متغیرهای وابسته را تبیین کرد همچنین نتایج حاصل از تحلیلهای تک متغیری نشان داد که میانگین نمرات افراد ورزشکار در متغیرهای مهارتهای روانی و راهبردهای تنظیم هیجان در مقایسه با افراد غیرورزشکار به گونه معناداری بالاتر بود. در حالی که در متغیر احساس تنهایی میانگین نمرات گروه غیرورزشکار در مقایسه با گروه ورزشکار به طور معناداری بالاتر بود. بنابراین، استفاده افراد معلول جسمی حرکتی از تمرینات ورزشی باعث بهبود مهارتهای روانی و راهبردهای تنظیم هیجان و کاهش احساس تنهایی آنها می گردد.

کلیدواژه ها:

مهارتهای ، روانی ، راهبردهای ، تنظیم هیجان ، احساس تنهایی ، افراد معلول جسمی