نقش آموزش و پرورش در توسعه پایدار اقتصادی، اجتماعی و سیاسی کشور

آموزش و پرورش به عنوان یکی از عوامل اساسی توسعه هر جامعه نقشی بی بدیل در تضمین پایداری، اقتصادی، اجتماعی و سیاسی کشور ایفا می کند. این نهاد، بنیادی با توانمندسازی نیروی انسانی از طریق افزایش دانش، مهارت و فرهنگ مشارکت، زیربنای رشد اقتصادی پایدار را فراهم می آورد و نقش مهمی در تقویت سرمایه انسانی و ارتقای بهره وری انجام می دهد. آموزش و پرورش با پرورش شهروندانی آگاه، مسئول و متعهد، زمینه ساز انسجام اجتماعی و تقویت سرمایه اجتماعی است که به حفظ ثبات و همبستگی ملی منجر می شود. همچنین این نهاد در فرآیند نهادینه سازی فرهنگ سیاسی مشارکتی و پاسخگو جایگاه ویژه ای دارد و می تواند با کاهش نابرابری ها و توانمندسازی اقشار محروم، عدالت اجتماعی را تعمیق بخشد. با این حال برای تحقق کامل این نقش ها، چالش های متعددی مانند نابرابری ها، آموزشی، کمبود منابع و ضعف هماهنگی در سیاست های آموزشی باید به دقت مورد توجه قرار گیرند و راهکارهای اصلاحی جامع و هماهنگ اتخاذ شوند. بدین ترتیب، آموزش و پرورش به عنوان عاملی حیاتی و تاثیرگذار، ستون اصلی ساختار توسعه پایدار است که موفقیت آن مستلزم تعامل و همکاری گسترده بین دولت، جامعه و نهادهای آموزشی می باشد.

کلیدواژه ها:

آموزش و پرورش ، توسعه پایدار ، سرمایه انسانی ، سرمایه اجتماعی ، عدالت اجتماعی ، نابرابری آموزشی