مقاله مروری نقش خانواده و آموزگار در پرورش مهارتهای مختلف دانش آموزان

فرایند یادگیری به عنوان یکی از اساسی ترین جنبه های زندگی انسان شناخته می شود. این فرایند به گونه ای عمل می کند که افراد را کند. در مسیر کسب و پرورش، دانش، مهارت ها، نگرش ها، ارزش ها، باورها و حتی درک عمیق تر از احساسات و ادراکات خود هدایت می شوند. نکته حائز اهمیت این است که یادگیری تنها یک فرآیند ساده برای حفظ اطلاعات نیست؛ بلکه نیازمند بستری است که در آن دانش و مهارت های خاصی پرورش یابند و به شکل پایدار در شخصیت افراد تثبیت شوند. این بستر اغلب در محیط های آموزشی و با تکیه بر روش ها و ابزارهای علمی شکل می گیرد. اما موفقیت چنین فرایندی تا حد زیادی به چند عامل کلیدی بستگی دارد. از یک سو، همکاری موثر میان همه شرکت کنندگان از جمله دانش آموزان، معلمان و حتی والدین نقشی اساسی در به ثمر رساندن یادگیری دارد. از سوی دیگر، عوامل خارجی همچون شرایط اجتماعی، فرهنگی و حتی اقتصادی نیز می توانند اثرات قابل توجهی بر این روند داشته باشند. در این میان یکی از جنبه های حیاتی در همکاری های آموزشی نقشی است که معلمان در کلاس های درس ایفا می کنند. آنها نه تنها مسئول انتقال دانش هستند بلکه نقش هایی فراتر از این نیز به عهده دارند. به ویژه در مقطع دبستان، معلمان به عنوان راهنمایان اصلی در مسیر توسعه مهارت های اجتماعی و عاطفی کودکان عمل می کنند. این مقاله به طور ویژه به بررسی این نقش خانواده و آموزگار در پرورش مهارت های مختلف دانش آموزان و تلاش دارد تا اهمیت آن را در فراهم کردن یک محیط سالم و سازنده برای یادگیری کودکان تبیین کند.

کلیدواژه ها:

آموزگار ، خانواده ، دانش آموز ، مهارت