بررسی تاثیر برنامه تلفیقی فلسفه برای کودکان (P۴C) و داستان گویی دیجیتال بر رشد تفکر خلاق و مهارتهای حل مسئله در دانش آموزان پایه چهارم ابتدایی

پژوهش حاضر با هدف طراحی و ارزیابی یک برنامه تلفیقی آموزشی متشکل از فلسفه برای کودکان و داستان گویی دیجیتال انجام شد تا تاثیر آن را بر ارتقای تفکر خلاق و مهارتهای حل مسئله دانش آموزان پایه چهارم ابتدایی در منطقه بندرترکمن مورد بررسی قرار دهد. در این پژوهش با استفاده از طرح شبه آزمایشی پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بر روی ۱۲۰ دانش آموز (۶۰ نفر گروه آزمایش و ۶۰ نفر گروه کنترل) انجام شد برنامه آموزشی به مدت ۱۲ هفته و هر هفته دو جلسه ۶۰ دقیقه ای اجرا گردید. داده ها با استفاده از آزمونهای استاندارد تفکر خلاق تورنس و حل مسئله هپنر و پترسون جمع آوری و با روشهای آماری t-test و ANCOVA تحلیل شدند. نتایج نشان داد گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل بهبود معناداری در نمرات تفکر خلاق (۲۰۷) و مهارتهای حل مسئله (٪۲۰,۶) کسب کرده اند. این تاثیرات در پیگیری سه ماهه نیز پایدار باقی ماند. تحلیل مولفه های تفکر خلاق نشان دهنده بهبود متوازن در تمامی ابعاد (سیالی انعطاف پذیری ابتکار و بسط بود. جالب توجه اینکه روش تلفیقی نسبت به اجرای جداگانه هر روش، کارایی بالاتری (۵۸) نسبت به P۴C و ۸۲ نسبت به داستان گویی دیجیتال) نشان داد. یافته های این پژوهش موید اثر بخشی برنامه تلفیقی طراحی شده در پرورش مهارتهای شناختی دانش آموزان است. این برنامه با قابلیت اجرا در شرایط مدارس محروم و با حداقل امکانات ،فناوری میتواند به عنوان یک الگوی عملیاتی برای نظام آموزشی کشور مورد استفاده قرار گیرد پیشنهاد میشود با بومی سازی بیشتر محتوا و آموزش ،معلمان زمینه برای اجرای گسترده تر این برنامه در مناطق مختلف کشور فراهم آید.

کلیدواژه ها:

فلسفه برای کودکان (P۴C) ، داستان گویی ، دیجیتال ، تفکر خلاق ، مهارتهای حل مسئله ، آموزش تلفیقی