بررسی رابطه بین روشهای تدریس معلم محور و یادگیرنده محور با پیشرفت تحصیلی در دوره ابتدایی

هدف این پژوهش بررسی رابطه بین دو رویکرد، آموزشی یعنی روش تدریس معلم محور و روش تدریس یادگیرنده محور، با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دوره ابتدایی است. با توجه به نقش تعیین کننده روشهای تدریس در شکل گیری یادگیری عمیق و پایدار، شناخت تاثیر هر یک از این الگوها می تواند در بهبود کیفیت آموزش و طراحی برنامه های درسی موثر باشد. این پژوهش به روش توصیفی-همبستگی انجام شده و جامعه آماری شامل معلمان و دانش آموزان پایه سوم تا ششم ابتدایی در مدارس دولتی شهر اصفهان بوده است. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه سنجش سبک تدریس معلمان و تحلیل نتایج تحصیلی دانش آموزان بوده است. یافته های پژوهش نشان داد که استفاده از رویکرد یادگیرنده محور با پیشرفت تحصیلی بیشتر در دانش آموزان رابطه مثبت و معناداری دارد، در حالی که رویکرد معلم محور تنها در برخی دروس نظری تاثیر معنادار داشته است. نتایج این مطالعه بر ضرورت توانمندسازی معلمان در به کارگیری روشهای فعال یادگیری و مشارکتی در کلاس های درس ابتدایی تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

روش تدریس معلم محور ، روش تدریس یادگیرنده محور ، پیشرفت تحصیلی