نقش میانجی نیازهای بنیادین روانشناختی در رابطه اهداف با سرزندگی در روابط دوستانه

هدف از پژوهش پیش رو بررسی نقش میانجی نیازهای بنیادین روانشناختی در رابطه اهداف با سرزندگی در روابط دوستانه بود. برای این منظور ۲۶۰ نفر از دانشجویان دوره کارشناسی دانشگاه فردوسی مشهد به روش در دسترس انتخاب شدند. گردآوری داده ها به صورت الکترونیکی و از طریق شبکه های اجتماعی صورت گرفت. ابزارهای گردآوری دادهها شامل مقیاس اهداف دلسوزانه و خودمحورانه (CSGS) ، مقیاس ارضای نیازهای بنیادین در روابط (BSR) و مقیاس سطح حالت سرزندگی ذهنی (SVS-LS) بود. تحلیل داده ها به کمک روشهای همبستگی و تحلیل مسیر انجام شد. یافتهها نشان دهنده ی اثرات مستقیم اهداف دلسوزانه بر نیازهای بنیادین روانشناختی و سرزندگی در رابطه مثبت و معنادار بوده (۰/۰۱>P) و همین طور اهداف خودمحورانه نیز بر نیاز به خودمختاری و شایستگی و نیز سرزندگی در رابطه اثر مسقیم منفی و معناداری داشته اند (۰/۰۵>P). سایر تحلیلها نشان داد که اهداف دلسوزانه به واسطه نیازهای بنیادین خومختاری شایستگی و پیوند داشتن اثر غیر مستقیم مثبت بر سرزندگی در روابط دوستانه دارند و اهداف خودمحورانه نیز به واسطه نیاز به خودمختاری و شایستگی اثر غیرمستقیم منفی بر سرزندگی در روابط دوستانه داشتند همچنین یافته ها حاکی از آن بود که از میان نیازهای بنیادین روانشناختی نیاز به خودمختاری در هر دو مسیر نقش موثرتری از سایر نیازها ایفا میکند.

کلیدواژه ها:

نیازهای بنیادین روانشناختی ، اهداف ، بین ، فردی ، سرزندگی در روابط دوستانه ، تحلیل مسیر