روایت پژوهی وقتی همه چیز به هم ریخت؛ روایت من از اولین روز بازگشایی مدرسه بعد از تعطیلی کرونا

در پی همه گیری کرونا و تعطیلی طولانی مدت مدارس آموزش رسمی دچار گسست چشمگیری شد و پیامدهایی چون افت تحصیلی، ضعف مهارتهای اجتماعی افزایش اضطراب و دوری دانش آموزان از نظم آموزشی را به دنبال داشت. این پژوهش با هدف بررسی روند بازگشایی مدرسه و مواجهه با اولین روز آموزش حضوری پس از حدود دو سال از منظر معاون اجرایی یک دبیرستان دخترانه در مقطع متوسطه اول انجام شده است. با توجه به نقش کلیدی مدرسه در بازتوانی روانی اجتماعی دانش آموزان ضرورت داشت تجربه این بازگشت به شکل روایی و تحلیلی ثبت گردد. در این پژوهش با استفاده از روایت پژوهی و تحلیل مضامین به بررسی واکنش دانش آموزان، معلمان و کادر اجرایی در برابر بازگشت به فضای مدرسه چالشهای به وجود آمده و راهکارهای مدیریتی برای کنترل شرایط پرداخته شد. نتایج نشان داد که ایجاد همدلی گفت و گو مدیریت آرام و حمایت روانی نقش تعیین کننده ای در گذر از بحران ایفا کردند. همچنین داده ها نشان دادند که بازسازی تدریجی فضای آموزشی بیش از هر چیز نیازمند بازسازی روابط انسانی و اعتمادسازی میان اعضای مدرسه است. این روایت پاسخی به سه پرسش اساسی بود: «چه بود؟» بحرانی که بازگشت حضوری به همراه داشت. «چه کردم؟» مدیریت همراه با تامل و تعامل در کنار دیگر مسئولان مدرسه چه شد؟» کاهش تدریجی تنش ایجاد نظم نسبی و شکل گیری حس مجدد تعلق به مدرسه این تجربه میتواند راهنمایی برای دیگر مدیران و معاونان مدارس در مواجهه با موقعیتهای مشابه باشد.

کلیدواژه ها:

بازگشایی ، مدارس آموزش ، پساکرونا ، روایت ، پژوهی ، مدیریت مدرسه ، سلامت روان ، دانش آموزان