بررسی اثر بخشی روشهای نوین تربیتی معلمان بر انگیزش پیشرفت و مشارکت تحصیلی دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی روشهای نوین تربیتی معلمان بر انگیزش پیشرفت و مشارکت تحصیلی دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر زنجان انجام شد. این مطالعه از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پایه سوم تا پنجم ابتدایی مدارس دولتی ناحیه ۱ آموزش و پرورش زنجان در سال تحصیلی ۱۴۰۴-۱۴۰۳ بود که از میان آنها ۵۰ دانش آموز (۲۵) دختر و ۲۵ (پسر با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند گروه آزمایش به مدت ۸ هفته تحت آموزش معلمان با روشهای تربیتی نوین شامل یادگیری مشارکتی بازخورد توصیفی و ارزشیابی (تکوینی قرار گرفتند در حالی که گروه کنترل روشهای سنتی را دریافت کردند ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه انگیزش پیشرفت هرمنس و مقیاس مشارکت تحصیلی وانگ و همکاران بود. دادهها با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیره (MANCOVA) و آزمون t مستقل تحلیل شدند. یافته ها نشان داد روشهای نوین تربیتی تاثیر معناداری بر افزایش انگیزش پیشرفت (۰,۰۰۰,۲>p) و مشارکت تحصیلی (۱۰,۵۳ ,۰,۰۱>p) داشته است این نتایج حاکی از آن است که به کارگیری روشهای تربیتی نوین توسط معلمان میتواند به عنوان راهبردی موثر برای ارتقای انگیزش و مشارکت تحصیلی دانش آموزان ابتدایی در محیطهای آموزشی مشابه زنجان مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

روشهای نوین تربیتی معلمان ، انگیزش پیشرفت ، مشارکت تحصیلی