اقدام پژوهی چگونه توانستم با رویکرد شناختی و روش تک آزمودنی دانش آموز مبتلا به اختلال وسواس فکری-عملی را درمان کنم؟

در طی این اقدام پژوهی که در سال ۱۴۰۳-۱۴۰۲ انجام شده است به بررسی مشکل یکی از دانش آموزان ارجاعی به هسته مشاوره اداره آموزش و پرورش شهرستان بندر عباس پرداخته شده است و پس از ارزیابی با استفاده از شاخصهای کمی و کیفی (پرسشنامه، مصاحبه مشاهده مشخص شد که مراجع مذکور مبتلا به OCD) اختلال وسواس فکری-عملی) می باشد. در این اقدام پژوهی با بهره گیری از رویکرد درمانی CBT شناختی رفتاری) و همچنین با استفاده از تکنیک ERP مواجهه) و پیشگیری از پاسخ (که یکی از برجسته ترین تکنیکهای رفتاری در درمان وسواس میباشد برای درمان این مشکل اقدام شده است. دادههای این پژوهش با استفاده از مصاحبه، مشاهده و پرسشنامه وسواس فکری عملی فوا و همکاران (۱۹۹۸) به دست آمد و برای اجرای این طرح از روش تک آزمودنی (AB) بهره گرفته شده است. نتیجه از این قرار است که اگر جه رویارویی و جلوگیری از پاسخ در درمان وسواس موثر است اما محدودیتهای خاص این درمان باعث شد تا رفتار درمانی با مداخله های مستقیم شناختی تقویت شود. بنابراین اگر مراجه ابتدا تحت درمان شناختی قرارگیرد و نسبت به خطاهای شناختی خود بینش کسب کند و اقدام به بازسازی و جایگزین آنها با یاورهای منطقی کند، روند بهبود بیمار به سرعت آغاز می شود با این حال تکنیک، رویارویی و جلوگیری از پاسخ همچنان بخش اصلی درمان شناختی رفتاری است و در بهبود مراجع موردنظر در این اقدام پژوهی نقش به سزایی داشته است.

کلیدواژه ها:

وسواس فکری-عملی ، رویکرد شناختی-رفتاری ، مواجهه و پیشگیری از پاسخ ، روش تک آزمودنی ، خطای شناختی