سند تحول بنیادین و نقش آن در استفاده از فناوریهای نوین در تدریس وکیفیت بخشی به آموزش

هدف از پژوهش حاضر سند تحول بنیادین و نقش آن در استفاده از فناوریهای نوین در تدریس وکیفیت بخشی به آموزش است. پژوهش بصورت مروری بوده و با مطالعه اسناد و متون موجود در این زمینه انجام شده است. نتایج پژوهش حاضر نشان دهد نظام تعلیم و تربیت رسمی و عمومی دارای پتانسیل بالایی برای تحقق عدالت و رسیدن به جامعه عادله را دارد، اما سیاست گذاری و آگاهی بخشی در این زمینه به دانش، آموزان، معلمان، خانواده ها و غیره از اهمیت بالایی برخوردار است که می تواند راهگشای چالشهای اجرای فرصتهای برابر آموزشی قرار گیرد. یکی از جنبههای مهم تاکید بر اهمیت تطابق بین اهداف سند تحول بنیادین و نیازهای زندگی جامعه و دانش آموزان است. این تطابق به عنوان یک مولفه اساسی برای بهبود کارآیی و ارتقا کیفیت آموزش و پرورش مورد تاکید قرار می گیرد. نقش بسیار حیاتی سند تحول بنیادین آموزش و پرورش در بهبود کیفیت بخشی به فعالیتهای آموزشی بسیار مهم است. پیاده سازی موفق این سند می تواند منجر به بهبود چشمگیر در کیفیت آموزش و پرورش شود. ساخت فناورانه تعلیم و تربیت در سند تحول بنیادین به عنوان یکی از ساحت های ششگانه تربیتی انسان مطرح شده است. استفاده از ابزارهای دیجیتال، نرم افزارهای آموزشی، تابلوهای هوشمند و پلتفرمهای آنلاین در تدریس موجب ایجاد تغییرات اساسی در نحوه انتقال مفاهیم درسی شده است. این ابزارها به معلمان این امکان را می دهند که آموزشهای خود را بر اساس نیازهای فردی دانش آموزان و با استفاده از شیوه های متنوعی همچون شبیه سازی، بازیهای آموزشی و آموزشهای تصویری تنظیم کنند. به ویژه در رشته های علوم، ریاضیات و زبان های خارجی، استفاده از فناوریهای نوین به معلمان این امکان را داده که بطور موثری مفاهیم پیچیده را برای دانش آموزان شفاف سازی کنند و انگیزه آنها را برای یادگیری افزایش دهند. فناوریهای نوین این فرصت را فراهم آورده اند که کلاسهای درس از رویکرد سنتی به شیوه های مدرن و تعاملی تغییر پیدا کنند. استفاده از فناوریهای نوین در نظام آموزشی نه تنها باعث بهبود کیفیت تدریس و یادگیری می شود، بلکه زمینه ساز ارتقا مهارتهای دانش آموزان، افزایش مشارکت والدین و توسعه آموزش فراگیر می شود.

کلیدواژه ها:

سند تحول بنیادین ، فناوریهای نوین ، تدریس ، کیفیت بخشی به آموزش