بررسی رابطه بین هوش اخلاقی و سازگاری اجتماعی دانش آموزان مقطع ابتدایی

انساف، بررسی رابطه بین هوش اخلاقی و سازگاری اجتماعی دانش آموزان مقطع ابتدایی. ارزشهای اخلاقی از جمله وظایف مهمی است که انتظار میرود مدارس در کنار کسب علم به آن توجه ویژه داشته باشند. آموزش هوش اخلاقی یکی از مولفه های مهم تربیت کودک و نوجوان است که میتواند به رشد فردی اجتماعی کودکان و نوجوانان کمک کند. هوش اخلاقی به معنای ظرفیت و توانایی درک درست، اخلاق داشتن اصول اخلاقی قوی از جمله خودکنترلی توجه، احترام، مهربانی، صبر و عمل به آنها و نیز رفتار در جهت درست است. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه هوش اخلاقی و سازگاری اجتماعی دانش آموزان مقطع ابتدایی انجام گرفت. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش توصیفی از نوع همبستگی میباشد. از لحاظ نوع داده ها جز پژوهشهای کمی به دلیل اینکه جمع آوری دادههای این تحقیق از طریق پرسشنامه بوده و بر مبنای اعداد میباشد و همچنین یکی از اهداف انجام این پژوهش تعمیم نتایج بود. محقق به دنبال عینیت بخشیدن به آنها به صورت کمی و عددی میباشد. جامعه مورد مطالعه پژوهش را دانش آموزان شهر سروآباد تشکیل داد که ۹۰ نفر به شیوه نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. در این پژوهش ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه هوش اخلاقی لینک و همکاران (۲۰۱۱) و پرسشنامه سازگاری اجتماعی سهرابی و سامانی (۲۰۱۱) بود و پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ محاسبه شد به ترتیب ۰/۷۰ و ۰/۷۶ بود و روایی آن از طریق نظرخواهی از اساتید و متخصصان تایید گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمونهای آماری از شاخصهای آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار و آمار استنباطی کولموگرف اسمیرونوف، ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج نشان داد، میزان ضریب همبستگی پیرسون هوش اخلاقی و سازگاری اجتماعی دانش آموزان ۲۰/۶۸۵ مقدار قوی و مثبت و دارای جهت مستقیم میباشد یعنی با افزایش هوش اخلاقی، سازگاری اجتماعی دانش آموزان افزایش مییابد و بلعکس.

کلیدواژه ها:

هوش ، اخلاقی ، سازگاری ، اجتماعی ، دانش آموزان ، مدرسه