تاثیر برنامه ریزی درسی مبتنی بر نیازهای فردی بر پیشرفت تحصیلی و ارتقای عدالت آموزشی در مدارس ایران

پژوهش حاضر با هدف تاثیر برنامه ریزی درسی مبتنی بر نیازهای فردی بر پیشرفت تحصیلی و ارتقای عدالت آموزشی در مدارس ایران انجام شده است. در این تحقیق، تاثیر تطبیق محتوای درسی با ویژگیها و نیازهای خاص هر دانش آموز بر کیفیت یادگیری، عملکرد تحصیلی و توزیع عادلانه فرصتهای آموزشی مورد بررسی قرار گرفت. روش پژوهش توصیفی-همبستگی بوده و داده ها از طریق پرسشنامههای استاندارد و تحلیل رگرسیون جمع آوری و تجزیه و تحلیل شده اند. جامعه آماری این پژوهش شامل ۳۰۰ نفر از معلمان، مدیران و دانش آموزان مدارس ابتدایی شهرستان درگز در سال ۱۴۰۳ است. یافته ها نشان داد که برنامه ریزی درسی مبتنی بر نیازهای فردی موجب بهبود عملکرد تحصیلی، افزایش انگیزه و کاهش افت تحصیلی در میان دانش آموزان، به ویژه در مناطق کم برخوردار شده است. همچنین این رویکرد به ارتقای عدالت آموزشی و فراهم آوردن فرصتهای برابر برای دانش آموزان با نیازهای متفاوت کمک کرده است. بر این اساس پیشنهاد میشود که در سیاستگذاریهای آموزشی، توجه ویژه ای به طراحی برنامههای درسی بر اساس نیازهای فردی و فراهم سازی منابع و زیرساختهای آموزشی در مناطق کمتر برخوردار صورت گیرد.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی درسی ، نیازهای فردی ، پیشرفت تحصیلی ، عدالت آموزشی ، مدارس ایران