هوش مصنوعی و آینده آموزش هنر؛ فرصتها و چالشها در تربیت معلمان هنر
سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 38
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CFTP11_0870
تاریخ نمایه سازی: 22 شهریور 1404
چکیده مقاله:
در دهه های اخیر هوش مصنوعی (AI) به یکی از تاثیرگذارترین فناوری ها در عرصه آموزش تبدیل شده و حوزه آموزش هنر نیز از این تحولات بی نصیب نمانده است. تربیت معلمان هنر به عنوان یکی از ارکان مهم توسعه فرهنگی و زیبایی شناختی جامعه، در مواجهه با فناوری های نوین دچار تحولات بنیادین شده است. این مقاله با رویکرد توصیفی-تحلیلی به بررسی فرصتها و چالش های هوش مصنوعی در زمینه آموزش هنر و تربیت معلمان این رشته می پردازد. هدف اصلی این پژوهش تحلیل نقش هوش مصنوعی در ارتقای کیفیت آموزش هنر، شناسایی ظرفیت های نوظهور در یاددهی-یادگیری هنری و همچنین موانع و مسائل اخلاقی و فرهنگی مرتبط با آن است. یافته ها نشان می دهند که استفاده از فناوری های هوش مصنوعی در آموزش هنر اگرچه می تواند موجب شخصی سازی، آموزش، توسعه مهارت های خلاقانه و افزایش دسترسی به منابع متنوع شود، اما در عین حال چالش هایی چون فقدان نگاه انسانی، تغییر نقش معلم و نگرانی های مربوط به اصالت آثار هنری را نیز به همراه دارد. مقاله حاضر بر لزوم بازاندیشی در برنامه های درسی تربیت معلمان هنر در پرتو این تحولات تاکید دارد. هوش مصنوعی به عنوان یک فناوری نوین فرصت های بی سابقه ای در آموزش هنر فراهم کرده است، از جمله تسهیل فرآیند، خلاقیت تولید آثار هنری نوآورانه و شخصی سازی آموزش برای دانش آموزان. این فناوری می تواند معلمان هنر را در طراحی برنامه های آموزشی موثرتر و ارائه بازخورد دقیق تر یاری دهد. با این حال، چالش هایی مانند نگرانی های مربوط به حقوق معنوی هنرمندان، جایگزینی نقش انسانی معلم و محدودیت های هوش مصنوعی در درک عمیق احساسات و ظرافت های هنری نیز وجود دارد. تربیت معلمان هنر در عصر هوش مصنوعی نیازمند آشنایی با این فناوری ها و توانمندسازی آنها برای استفاده بهینه و خلاقانه از هوش مصنوعی است تا بتوانند فرصت ها را به حداکثر و چالش ها را به حداقل برسانند.
نویسندگان
حمیدرضا لشکری
گروه آموزش جغرافیا، دانشگاه فرهنگیان، صندوق پستی ۸۸۹ - ۱۴۶۶۵، تهران، ایران
امیر محمد ثموری
دانشجوی کارشناسی آموزش ابتدایی، گروه آموزش علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان تهران، ایران
محمدرضا عابدینی
دانشجوی کارشناسی آموزش ابتدایی، گروه آموزش علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان تهران، ایران