اقدام پژوهی چگونه توانستم نگرش والدین بی انگیزه نسبت به مشاوره را نسبت به ارجاع خود و دانش آموزان به مشاور تغییر دهم؟

والدین نقش بسیار مهمی در پیشرفت تحصیلی و سلامت روانی دانش آموزان ایفا می کنند؛ اما نگرش منفی و بی انگیزگی برخی از والدین نسبت به مشاوره مدرسه مانع از بهره مندی دانش آموزان از خدمات مشاوره ای شده است. این اقدام پژوهی در مدرسه مختلط شهید رجایی پایه سوم ابتدایی اجرا شد تا راهکارهایی برای تغییر نگرش والدین بی انگیزه نسبت به مراجعه به مشاور و همکاری با وی ارائه دهد. ابتدا وضعیت موجود از طریق پرسشنامه، مصاحبه و مشاهده بررسی شد که نشان داد والدین به دلیل عدم آگاهی کافی، ترس از برچسب گذاری و نگرانی های فرهنگی تمایلی به استفاده از خدمات مشاوره ندارند. سپس با طراحی و اجرای برنامه هایی شامل برگزاری کارگاه های آموزشی، ایجاد ارتباط مستمر با والدین، اطلاع رسانی گسترده و تاکید بر محرمانگی اطلاعات، سعی شد نگرش والدین به سمت همکاری بیشتر تغییر یابد. پس از اجرای برنامه ها، گردآوری داده های جدید نشان داد که سطح آگاهی والدین افزایش یافته، ترس و مقاومت آنها کاهش یافته و میزان همکاری در ارجاع فرزندان به مشاور و حضور در جلسات مشاوره بهبود یافته است. همچنین بازخورد معلمان و والدین حاکی از تاثیر مثبت این اقدامات بر روند تحصیلی و رفتاری دانش آموزان بود. با این حال، محدودیت هایی مانند کمبود زمان، عدم همکاری همه والدین و منابع محدود وجود داشت که در این پژوهش به آنها اشاره شد. در نهایت، این اقدام پژوهی نشان داد که با برنامه ریزی دقیق و ارتباط موثر می توان نگرش والدین نسبت به مشاوره را بهبود داد، همکاری آنان را افزایش داد که این امر در پیشرفت تحصیلی و روانی دانش آموزان نقش مهمی دارد. توصیه می شود این برنامه ها به صورت مستمر ادامه یابد و در مدارس دیگر نیز اجرا شود.

کلیدواژه ها:

والدین ، نگرش ، مشاوره ، مدرسه ، همکاری ، دانش آموزان