بررسی نقش مدیریت یادگیری محور در ارتقاء کیفیت تدریس در مدارس ابتدایی

تحولات سریع در عرصه های علمی و فناورانه نظامهای آموزشی را به سوی رویکردهایی سوق داده است که در آن یادگیری فرآیندی، فعال هدفمند و متکی بر تجربه زیسته ی دانش آموزان تلقی می شود. در این میان یادگیری محور بودن آموزش، به عنوان یکی از شاخص ترین رویکردهای نوین توانسته است بستر مناسبی برای پرورش مهارتهای تفکر، انتقادی، خلاقیت و خودتنظیمی فراهم آورد. پژوهش حاضر با هدف کاوش در اثرگذاری این رویکرد بر فرآیند تدریس در مدارس ابتدایی، ایران شناسایی موانع اجرای آن، تحلیل تاثیر آن بر انگیزش و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان و ارائه راهکارهایی، نوآورانه انجام شد. یافته ها حاکی از آن است که گرچه بسترهای نظری و تجربی مناسبی برای پذیرش این رویکرد در نظام آموزش و پرورش وجود دارد، اما چالش هایی نظیر کمبود منابع انسانی آموزش دیده، محدودیت های ساختاری مدارس، نگاه سنتی به نقش معلم و ارزیابی های مبتنی بر حفظیات، مانع از تحقق کامل آن شده است. با این حال نتایج تحقیق نشان می دهد که بهره گیری از رویکردهای یادگیری محور می تواند به شکل گیری تعامل سازنده میان معلم و دانش آموز، تقویت حس مالکیت دانش آموز بر فرآیند یادگیری و در نهایت بهبود عملکرد تحصیلی منجر شود. در پایان، مجموعه ای از پیشنهادهای عملی و بومی سازی شده برای تسهیل پیاده سازی این رویکرد در مدارس ابتدایی کشور ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

یادگیری محور ، تدریس فعال ، انگیزش تحصیلی ، تعامل آموزشی ، نوآوری در آموزش ، مشارکت دانش آموز ، تحول مدرسه