اثر بخشی بازی درمانی بر کارکردهای اجرایی دانش آموزان با اختلال ریاضی

این مطالعه با هدف تعیین اثربخشی بازی درمانی رویکرد -رفتاری شناختی بر کارکردهای اجرایی دانش آموزان پایه سوم دارای اختلال ریاضی انجام شد برای انجام تحقیق از طرح نیمه آزمایشی پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش شامل دانش آموزان پایه پنجم سال تحصیلی ۱۳۹۴-۱۳۹۳ دارای اختلال ریاضی شهر بندرعباس که به مرکز اختلال یادگیری آموزش و پرورش استثنایی بندر عباس مراجعه کردند، میباشد. تعداد این دانش آموزان حدود ۹۸ نفر میباشد از بین این مراجعین تعداد ۴۰ نفر از دانش آموزان پایه پنجم دارای اختلال ریاضی انتخاب شدند و به روش تصادفی ۲۰ نفر در گروه آزمایش و ۲۰ نفر نیز در گروه کنترل جایگزین شدند. در گروه آزمایش مداخله بازی درمانی طی ۲۰ جلسه ۴۵ دقیقه در طی ۲۰ روز هر روز) اجرا شد. از سه ابزار آزمون ریاضیات ایران کی مت محمداسماعیل(۱۳۸۹)، آزمونی آندره (۱۹۴۲) و خرده آزمون حافظه عددی و تشابه های هوش آزمای کودکان وکسلر (۱۹۴۹) استفاده شد برای آزمون فرضیات از آزمون تحلیل کواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که بازی درمانی در بهبود استدلال و حافظه کاری تاثیر معنی دار داشته است اما در فرایند سازماندهی برنامه ریزی دانش آموزان با اختلال یادگیری ریاضی موثر نبود.

کلیدواژه ها:

اختلال ، ریاضی ، کارکرد ، اجرایی ، بازی درمانی ، پایه پنجم