اقدام پژوهی چگونه توانستم اعتماد به نفس و مشارکت کلاسی دانش آموز کم رو را تقویت کنم؟

اعتماد به نفس و مشارکت فعال دانش آموزان نقش بسیار مهمی در فرایند یادگیری و رشد اجتماعی آنان ایفا می کند. این اقدام پژوهی به دلیل مشاهده مشکلات تحصیلی و اجتماعی یک دانش آموز پایه دوم که به دلیل ضعف بینایی و کمرویی در کلاس مشارکت نداشت، انتخاب شد. هدف اصلی پژوش شناسایی عوامل موثر بر وضعیت این دانش آموز و ارائه راهکارهای عملی برای بهبود مهارتهای نوشتاری، تعاملات اجتماعی و مشارکت در کلاس بود. این پژوهش از نوع اقدام پژوهی و با رویکرد کیفی انجام شد. داده ها با روش های مشاهده مستقیم، مصاحبه با معلم و والدین و ثبت گزارش های روزانه جمع آوری گردید. روش های به کار گرفته شامل جابه جایی جای نشستن دانش آموز به ابتدای کلاس و نزدیک معلم، مسئولیت دهی تدریجی به او، پیگیری منظم معلم در هر جلسه، ایجاد فعالیت های گروهی هدفمند و همکاری مستمر با والدین بود. این اقدامات باعث افزایش اعتماد به نفس، بهبود کیفیت نوشتار و افزایش مشارکت دانش آموز در فعالیت های کلاسی شد. نتایج پژوهش نشان داد که حمایت عاطفی معلم، جایگذاری استراتژیک در کلاس و مشارکت والدین، نقش کلیدی در پیشرفت تحصیلی و روانی دانش آموزان دارد. همچنین این پژوهش تاکید می کند که دیدن دانش آموز به عنوان فردی کامل با نیازهای چندجانبه، مسیر موفقیت در آموزش را هموار می سازد.

کلیدواژه ها:

اعتماد به نفس ، مشارکت ، کلاسی ، حمایت عاطفی ، جای گذاری در کلاس ، همکاری والدین