هوش مصنوعی در کلاس های ابتدایی: از تدریس خودکار تا ارزیابی پیشرفته

هدف تحقیق بررسی تاثیر هوش مصنوعی (AI) در فرایندهای تدریس و یادگیری در مدارس ابتدایی است. به این منظور دو گروه از دانش آموزان مقطع ابتدایی در مدارس شهر ساری که سیستم های هوش مصنوعی برای یادگیری استفاده می کنند و گروه کنترل که از روش های سنتی تدریس می برند، انتخاب شدند. این تحقیق از روش تجربی استفاده کرده و داده ها از طریق پرسشنامه های آزمون های عملکردی (در زمینه های ریاضیات، زبان شناسی، و علوم) و مصاحبه های نیمه ساخته معلمان و دانش آموزان جمع آوری شدند. نتایج نشان داد که استفاده از هوش مصنوعی تاثیر مثبت و قابل توجهی در بهبود عملکرد تحصیلی، رضایت دانش آموزان و مشارکت در کلاس داشته است. گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل در آزمون های عملکردی بالاتری کسب کردند و در زمینه های مختلفی مانند شخصی سازی یادگیری و ارزیابی پیشرفته پیشرفت های معناداری داشتند. با این حال، برخی چالش های نگرانی های حریم خصوصی، کاهش تعاملات اجتماعی و نیاز به آموزش معلمان برای استفاده موثر از این فناوری شناسایی شدند. نتایج تحقیق نشان می دهد که هوش مصنوعی می تواند ابزاری موثر برای بهبود کیفیت یادگیری و ارزیابی مدارس ابتدایی باشد، اما برای استفاده بهینه از آن، نیاز به آموزش مستمر معلمان و توجه به ابعاد اجتماعی و اخلاقی فناوری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، آموزش ابتدایی ، شخصی سازی یادگیری ، ارزیابی پیشرفته ، آموزش معلمان