بررسی نقش معلمان در شناسایی و کاهش اضطراب دانش آموزان

این مقاله به تحلیل نقش محوری معلمان در شناسایی و کاهش اضطراب دانش آموزان می پردازد. با بررسی ابعاد مختلف تعاملات بعدی و پیش رو، دانش آموزان در معرض مسائل مختلف روانی و اجتماعی قرار دارند. مستند سازی زمان کافی برای ایجاد فرصت های حرکت و تعاملات اجتماعی جهت مدیریت استرس و حل مسائل می تواند به طور فعال در پیشگیری و کاهش اضطراب دانش آموزان نقش مدیریتی ایفا کند. این پژوهش با استناد به نظریه های روانشناسی تربیتی، استدلال می کند که رویکردهای همدلانه و حمایت گرایانه معلمان، نه تنها به بهبود سلامت روان دانش آموزان کمک می کند، بلکه عملکرد تحصیلی و انگیزه یادگیری آنها را ارتقا می بخشد. روش پژوهش حاضر توصیفی تحلیلی با مطالعه کتابخانه ای می باشد. مولفه های مورد بررسی شامل: ایجاد محیط کلاس مثبت و آرام، برقراری ارتباط صمیمانه با دانش آموزان، گوش دادن به نگرانی های دانش آموزان، نشان دادن همدلی و درک متقابل، ارائه برخورد حمایتی، ایجاد فرصت هایی برای حرکت و فعالیت بدنی، آموزش تکنیک های مدیریت استرس، ایجاد فرصت های اجتماعی مثبت، اجتناب از مقایسه دانش آموزان با یکدیگر، تشویق به پرسیدن سوال، آموزش مهارت های حل مسئله می باشد.

کلیدواژه ها:

معلم ، اضطراب ، دانش آموزان ، مدرسه