عدالت آموزشی و نقش معلم در کاهش شکاف تحصیلی

بررسی ضرورت عدالت آموزشی صرفا از منظر بهبود نتایج تحصیلی دانش آموزان، نگاهی ناقص و محدود به این مفهوم حیاتی است. عدالت آموزشی فراتر از یک معیار آماری و عددی، با ریشه های عمیق در مسائل اجتماعی و انسانی است. به عبارتی دیگر، این مفهوم هم شامل بهبود نتایج اجتماعی و هم در پی توسعه ی فردی و اجتماعی دانش آموزان متمرکز است نگری صرفا می گیرد و کمی گرچه می تواند در شناسایی برخی ناکارآمدی ها و نیازهای فوری مفید باشد، اما عمق و پیچیدگی عدالت آموزشی را نادیده می گیرد. برای درک کامل این مفهوم، باید به جنبه های اجتماعی و انسانی آن نیز توجه شود. مثلا تنها شاخص میانگین نمرات در دانش آموزان، نشانگر عدالت آموزشی است، با اشاره به نوع یادگیری حس تعلق و اعتماد به نفس آن ها نیز توجه کافی نشده است. عدالت آموزشی، تنها شاخص افزایش میانگین نمرات دانش آموزان نیست، بلکه شامل حق برابر از امکینه ی فراگیری، ایجاد فضای همدلانه و مشارکتی است. این امر شامل تلاش برای ایجاد چنین فضایی برای رشد فردی است که به فرد از جنبه های اجتماعی، روان شناختی و فرهنگی دانش آموزان مرتبط است.

کلیدواژه ها:

عدالت آموزشی ، شکوفایی فردی مدرس ، متنوع سازی سیاست شکاف تحصیلی