کمی سازی مرگهای تنفسی و قلبی عروقی منتسب به آلاینده PM10 موجود درهوای شهرشیراز درسال 1390 با استفاده ازمدل Air Q

طبق براوردهای WHO هرسال 800000 نفر دراثربیماریهای قلبی عروقی تنفسی وسرطان ریه ناشی ازالودگی هوا درسراسر دنیا دچارمرگ زودرس میشوند تقریبا 150000 نفر ازاین تعداد مرگ درجنوب اسیا رخ میدهد طی 10-15 سال گذشته تعدادمطالعات اثرات بهداشتی الودگی هوا افزایش چشمگیری داشته است اکنون به خوبی پذیرفته شده است که مواجهه با الودگی هوا باطیف وسیعی ازاثرات بهداشتی حادومزمن ازاختلالات جزئی فیزیولوژیکی گرفته تا مرگ ناشی ازبیماریهای تنفسی و قلبی عروقی مرتبط می باشد درابتدا چندین مدل ارزیابی اثرات بهداشتی الودگی هوا درنظر گرفته شد بادرنظرگرفتن جمیع شرایط و توجه به مزایا و معایب هرایتم بهترین مدل برای براورد اثرات بهداشتی انتخاب گردید درمرحله بعدبه جمع اوری اطلاعات موردنیاز ازسازمان های مربوطه پرداختیم این داده ها با فرمول نویسی درنرم افزار اکسل به فایل ورودی مدل تبدیل شدند ازانجا که داده های کیفیت هوا خام می باشد تصحیح دما و فشارنوشتن کد فیلترینگ اولیه و ثانویه عملیات اجرایی با استفاده ازنرم افزار اکسل برروی آنها اعمال گردید و فایل ورودی به مدل برای کمی سازی به مدل Air Q داده میشود مدل کامپیوتری Air Q2.2.3 جهت ارزیابی اثرات سوء ناشی ازدرمعرض قرارگرفتن الاینده PM10 برسلامت انسان درشیراز درسال 1390 استفاده گردید بنابراین میزان مرگ و میر ناشی ازدرمعرض قرارگرفتن الاینده PM10 درشیراز درسال 1390 بااستفاده ازاین مدل سازمان بهداشت جهانی محاسبه گردید

کلیدواژه ها:

مرگ های تنفسی و قلبی عروقی ، ذرات آلاینده ، مدل Air Q و شیراز