بررسی نقش فناوری های نوین و هوش مصنوعی در آموزش و تاثیر آنها در ایجاد عدالت آموزشی

در دهه های اخیر، تحولات سریع فناوری های نوین به ویژه در حوزه هوش مصنوعی، زمینه ساز تغییرات بنیادین در نظام های آموزشی شده است. این تغییرات نه تنها کیفیت فرایند یاددهی یادگیری را ارتقا داده، بلکه بر تحقق عدالت آموزشی نیز تاثیرگذار بوده است. عدالت آموزشی به عنوان یکی از ارکان اصلی توسعه پایدار، مستلزم فراهم سازی فرصت های برابر برای یادگیری همه دانش آموزان، صرف نظر از موقعیت جغرافیایی، اقتصادی و اجتماعی آنان است. بهره گیری از فناوری های نوین مانند سامانه های آموزش الکترونیکی، کلاس های مجازی، پلتفرم های یادگیری تعاملی و ابزارهای تحلیل داده، امکان دسترسی گسترده تر و انعطاف پذیرتر به منابع آموزشی را فراهم آورده است.هوش مصنوعی به ویژه با توانایی خود در شخصی سازی یادگیری، تحلیل الگوهای پیشرفت دانش آموزان و ارائه بازخوردهای هوشمند، توانسته است شکاف های آموزشی را کاهش داده و مسیر یادگیری متناسب با نیازها و توانایی های فردی را هموار سازد. از سوی دیگر، در مناطق محروم که کمبود نیروی انسانی متخصص و منابع آموزشی محسوس است، فناوری های نوین می توانند نقشی کلیدی در ارتقای کیفیت یادگیری ایفا کنند. با این حال، باید توجه داشت که تحقق عدالت آموزشی در گرو رفع موانعی همچون ضعف زیرساخت های فناورانه، نابرابری در دسترسی به اینترنت، هزینه های بالای تجهیزات دیجیتال و کمبود مهارت های سواد رسانه ای و دیجیتال است.این مقاله مروری با بررسی پژوهش های داخلی و خارجی، به تحلیل نقش فناوری های نوین و هوش مصنوعی در آموزش پرداخته و نشان می دهد که این فناوری ها در صورت بهره برداری صحیح و عادلانه، می توانند نه تنها کیفیت آموزشی را ارتقا دهند بلکه زمینه ساز برابری فرصت های یادگیری در سطحی گسترده تر باشند. همچنین مقاله به بررسی فرصت ها، چالش ها و راهکارهای اجرایی برای استفاده بهینه از این فناوری ها در راستای تحقق عدالت آموزشی می پردازد.

کلیدواژه ها:

فناوری های نوین ، هوش مصنوعی ، آموزش ، عدالت آموزشی ، یادگیری الکترونیکی ، یادگیری شخصی سازی شده ، توسعه پایدار ، برابری فرصت های آموزشی