تاملات ویتگنشتاینی در باب عدالت با تاکید بر نقد بر افلاطون و نظریه ارسطویی-آکویناسی «تشابه»

در این مقاله ابتدا به مفهومی از عدالت که در برخی آثار افلاطون مطرح شده اشاره می کنیم و سپس سعی خواهیم کرد در باب این مفهوم از چشم انداز فلسفه زبان تاملاتی را مطرح کنیم. تاملات مذکور عمدتا از چشم انداز فلسفه زبان ویتگنشتاین متاخر و به ویژه ایده های شباهت خانوادگی و بازی های زبانی وی مطرح خواهد شد. به تبع ارزیابی مفهوم مذکور از چشم انداز ایده شباهت خانوادگی، از منظر نظریه ارسطویی-آکویناسی تشابه -که به نظر برخی مفسران با ایده شباهت خانوادگی ویتگنشتاین قرابت دارد- نیز این مفهوم را ارزیابی خواهیم کرد و بین این دو ارزیابی مقایسه ای ارائه خواهیم کرد. استدلال خواهیم کرد که ارزیابی ویتگنشتاینی از مفهوم مذکور، به خلاف ارزیابی از منظر نظریه ارسطویی-آکویناسی تشابه، به ارائه نظریه متافیزیکی بدیل برای عدالت منجر نخواهد شد، بلکه ایده های شباهت خانوادگی و بازی های زبانی ما را به رویکردی کل گرایانه در فهم عدالت سوق خواهد داد.

کلیدواژه ها:

عدالت ، افلاطون ، آکویناس ، ویتگنشتاین ، تشابه ، شباهت خانوادگی