رابطه دلبستگی والد با اضطراب و پرخاشگری کودکان ابتدایی

این مطالعه با هدف بررسی روابط بین دلبستگی والد با اضطراب و پرخاشگری کودکان انجام شد در نمونه ای شامل ۱۸۰ شرکت کننده انجام شد. با استفاده از تحلیل های آماری توصیفی، همبستگی و رگرسیون خطی، ویژگی های دموگرافیک و روانشناختی نمونه، و نیز قدرت پیش بینی کنندگی دلبستگی والد بر پرخاشگری و اضطراب مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته های توصیفی نشان داد دلبستگی امن غالبترین سبک دلبستگی است. و نتایج همبستگی پیرسون نشان دهنده روابط آماری مثبت بین دلبستگی والد با پرخاشگری و اضطراب بود همبستگی قوی بین دلبستگی و پرخاشگری و ۰.۷۴۲ r= و پرخاشگری اضطراب ۰.۶۵۳ r= و همبستگی بین دلبستگی با اضطراب ۰.۷۵۴ r= حاکی از آن است که این constructs روانشناختی با یکدیگر ارتباط دارند. تحلیل همبستگی دلبستگی اجتنابی و دوسوگرا با پرخاشگری و اضطراب در سطوح قابل توجهی رابطه مثبت معنی دار دارد. نتایج رگرسیون خطی حاکی از آن بود که دلبستگی والد به طور معنی داری قادر به پیش بینی اضطراب (R۲=۰.۵۶۹) و پرخاشگری (R۲=۰.۵۵۰) است که نشان دهنده سهم قابل توجه دلبستگی در تبیین واریانس این هیجانات است. به طور خاص، ضریب بتای استاندارد شده ۰.۷۵۴ برای پیش بینی اضطراب و ۰.۷۴۲ برای پیش بینی پرخاشگری توسط دلبستگی والد، بیانگر تاثیر قوی آن است این نتایج بر اهمیت نقش دلبستگی والد در تنظیم هیجانات تاکید میکنند و می توانند راهنمایی برای مداخلات روانشناختی در جهت بهبود مدیریت پرخاشگری و اضطراب از طریق تمرکز بر الگوهای دلبستگی والدین باشند.

کلیدواژه ها:

دلبستگی ، خشم ، اضطراب ، والدین ، کودک