مطالعه کتیبه های محمدرضا امامی در بناهای دوره صفوی در اصفهان

در دوره صفویه، شاه عباس پایتخت را از قزوین به اصفهان انتقال داد و شهر اصفهان به مرکزی برای هنر و صنعت در این عصر تبدیل شد. در این دوران، ابنیه بسیاری در شهر اصفهان ساخته شده است که چندی از این آثار با ارزش تاکنون برجای مانده اند. معماری صفویه ادامه ی معماری دوره تیموری است ولی استفاده از کاشی هفت رنگ بر کاشی معرق ارجحیت پیدا می کند. در ساختمان های صفویه معمولا کتیبه هایی وجود دارد که توسط خوشنویسان برجسته آن دوران نوشته شده است. محمدرضا امامی یکی از خطاطان بزرگ دوره صفوی است که آثاری نفیس از وی برجای مانده است. این پژوهش به کتیبه های محمدرضا امامی در ابنیه دوره صفوی در اصفهان می پردازد تا ضمن معرفی این آثار ارزشمند، خط و محتوای این کتیبه ها مطالعه گردد. خطوط به کار رفته در کتیبه هایی که توسط محمدرضا امامی نگارش شده چیست؟ در متن کتیبه ها با خط محمدرضا امامی چه مضامینی به کار رفته است؟ روش این تحقیق توصیفی تحلیلی است و اطلاعات به صورت کتابخانه ای و میدانی گردآوری شده است. طبق نتایج حاصل از تحقیق، محمدرضا امامی از خاندانی خوشنویس در شهر اصفهان بوده و در خطوط ثلث، نسخ و نستعلیق مهارت داشته است. کتیبه هایی که در ابنیه و مساجد اصفهان از وی به یادگار مانده است با خطوط ثلث و نستعلیق و در اکثر موارد بر زمینه کاشی بوده است. بسیاری از این کتیبه ها در مساجد صفوی اصفهان قرار دارند و حاوی آیات قرآن است. در بعضی از کتیبه ها نام سازنده مسجد و اطلاعات تاریخی ذکر شده است. کتیبه های محمدرضا امامی متعلق به سالهای ۱۰۳۷ - ۱۰۸۱ هجری است که در شهر اصفهان مشاهده شده است. محمدرضا امامی در بیشتر مواقع به صورت 'محمدرضا الامامی' امضا نموده و در برخی موارد 'الاصفهانی' و 'الادهمی' را به امضای خود اضافه کرده است.

کلیدواژه ها:

کتیبه محمدرضا ، امامی خطاطان عصر صفویه ، بناهای صفوی