هم افزایی بصری و پویایی یادگیری در کلاس درس

بررسی هم افزایی بصری و پویایی یادگیری در کلاس درس، موضوعی با اهمیت علمی و اجتماعی فزاینده است. این پژوهش بر مبنای رویکردی روان شناختی، جامعه شناختی و فرهنگی، به بررسی چگونگی تاثیر بصری سازی مطالب آموزشی بر بهبود یادگیری دانش آموزان می پردازد. هدف اصلی این مطالعه، شناسایی ابعاد مختلف هم افزایی بصری، به ویژه در ارتباط با پویایی یادگیری و ایجاد انگیزه در دانش آموزان در محیط کلاس درس است. یافته های این تحقیق نشان می دهد که استفاده از ابزارهای بصری پویا، مانند ویدئوهای آموزشی، انیمیشن ها، و گرافیک های تعاملی، می تواند به طور چشمگیری فرایند یادگیری را بهبود بخشد. این امر با افزایش سطح درک دانش آموزان، تقویت مشارکت فعال آنان در کلاس و ایجاد ارتباط عمیق تر با محتوا، مرتبط است. همچنین، نتایج نشان داد که درک و پردازش مطالب بصری، به خصوص در مقایسه با روش های صرفا کلامی، با توجه به مکانیسم های شناختی و اجتماعی، در یادگیری بیشتر دانش آموزان، نقش اساسی ایفا می کند. در نهایت، این پژوهش اهمیت بصری سازی پویا در آموزش را برجسته می سازد و ضمن ارائه مدل های عملی، به دستاوردهای آموزشی و کاربردهای بالقوه آن در طراحی برنامه های درسی و روش های تدریس اشاره می کند که می تواند به ارتقای کیفیت آموزش و پرورش منجر شود.

کلیدواژه ها:

هم افزایی بصری ، یادگیری پویا ، طراحی آموزشی ، تعامل دانش آموز ، محیط یادگیری.