نقش عزت نفس در پیش بینی رضایت زناشویی زنان متاهل

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش عزت نفس در پیش بینی رضایت زناشویی زنان متاهل است. عزت نفس به عنوان یکی از مهم ترین مولفه های شخصیت، بیانگر ارزشی است که فرد برای خود قائل است و نحوه نگرش او به توانایی ها، شایستگی ها و ارزشمندی اش را نشان می دهد. از دیدگاه روان شناسی اجتماعی و خانواده، عزت نفس نه تنها بر کیفیت روابط بین فردی اثرگذار است، بلکه می تواند به عنوان عاملی کلیدی در شکل گیری تعاملات عاطفی و رضایت بخشی روابط زناشویی عمل کند. در این پژوهش که با روش توصیفی همبستگی انجام شد، نمونه ای از زنان متاهل شهر شیراز انتخاب گردید و پرسشنامه های استاندارد عزت نفس و رضایت زناشویی تکمیل شد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که عزت نفس رابطه مثبت و معناداری با رضایت زناشویی دارد؛ به گونه ای که زنان دارای عزت نفس بالا، سطوح بیشتری از رضایت زناشویی را گزارش کردند. همچنین نتایج حاکی از آن بود که عزت نفس سهم قابل توجهی در تبیین واریانس رضایت زناشویی دارد و حتی نسبت به برخی دیگر از متغیرهای روان شناختی (مانند سبک های دلبستگی) اثر پیش بینی کننده قوی تری نشان داد. یافته های این پژوهش نشان می دهد که عزت نفس می تواند نقش تعیین کننده ای در کیفیت زندگی مشترک ایفا کند. افرادی که دارای عزت نفس بالا هستند، در مواجهه با تعارض ها رفتارهای سازنده تری بروز می دهند، نسبت به ابراز احساسات و نیازهای خود شفاف تر عمل می کنند و در نتیجه ارتباطی سالم تر و رضایت بخش تر با همسر خود برقرار می سازند. در مقابل، عزت نفس پایین ممکن است منجر به وابستگی افراطی، احساس ناتوانی در کنترل روابط، و حساسیت بیش ازحد به طرد شود که همگی بر کاهش رضایت زناشویی اثر منفی می گذارند. از نظر کاربردی، نتایج این مطالعه می تواند برای مشاوران خانواده و روان شناسان بالینی ارزشمند باشد. آموزش مهارت های ارتقاء عزت نفس و افزایش خودپذیری در کارگاه های پیش از ازدواج یا جلسات مشاوره می تواند به بهبود کیفیت زندگی مشترک و کاهش تعارضات زناشویی کمک کند. افزون بر این، نتایج این پژوهش می تواند به طراحی مداخلات روان شناختی موثر در حوزه ارتقاء سلامت خانواده و پیشگیری از فروپاشی روابط زناشویی یاری رساند.

کلیدواژه ها:

عزت نفس ، رضایت زناشویی ، روابط عاطفی زوجین ، روان شناسی خانواده ، کیفیت زندگی مشترک ، پیش بینی روابط زناشویی ، سلامت روانی و عزت نفس.