بررسی رابطه ی بین خودکارآمدی و انگیزه ی پیشرفت بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان ابتدایی

رابطه ی بین خودکارآمدی و انگیزه ی پیشرفت بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان ابتدایی از اهمیت بسیاری برخوردار است. خودکارآمدی به باور فرد درباره ی توانایی های خود برای انجام یک فعالیت خاص اشاره دارد و این احساس در نوجوانان و دانش آموزان می تواند به شدت بر تلاش و عملکرد آن ها تاثیر بگذارد. در واقع، زمانی که دانش آموزان خودکارآمدی بالایی دارند، احتمال بیشتری وجود دارد که در مقابل چالش ها و موانع تحصیلی پایدار بمانند و با انگیزه بیشتری به یادگیری بپردازند. انگیزه ی پیشرفت نیز به اشتیاق و تمایل فرد به یادگیری و رسیدن به اهداف تحصیلی مرتبط است. این انگیزه می تواند تحت تاثیر عوامل مختلفی قرار گیرد، از جمله انتظارات والدین، تجارب قبلی و محیط آموزشی. دانش آموزانی که انگیزه ی پیشرفت بالایی دارند، بیشتر تمایل به تلاش و پیشرفت در یادگیری دارند و در مواجهه با مشکلات، به جای کناره گیری، به جستجوی راه حل می پردازند. در تحقیقات مختلف نشان داده شده است که خودکارآمدی و انگیزه ی پیشرفت می توانند به طور متقابل بر یکدیگر تاثیر بگذارند. به عبارت دیگر، وقتی دانش آموزان احساس می کنند که می توانند به اهداف تحصیلی خود دست یابند، این حس از خودکارآمدی می تواند انگیزه ی پیشرفت آن ها را افزایش دهد. به عکس، انگیزه ی بالا برای یادگیری می تواند به تقویت احساس خودکارآمدی دانش آموزان کمک کند و آن ها را به سمت دستیابی به موفقیت تحصیلی سوق دهد. در میان دانش آموزان ابتدایی، شکل گیری این دو مولفه به خصوص مهم است زیرا این دوره به عنوان مرحله ای کلیدی در توسعه ی شناختی و اجتماعی شناخته می شود. فراهم کردن شرایطی که باعث تقویت خودکارآمدی و انگیزه ی پیشرفت دانش آموزان شود، می تواند در نهایت منجر به پیشرفت تحصیلی بهتر و موفقیت های تحصیلی بیشتر شود. بنابراین، شناخت دقیق این رابطه می تواند به معلمان و والدین کمک کند تا روش هایی برای حمایت از دانش آموزان در این زمینه تدوین کنند و فضای یادگیری مثبتی برای آن ها ایجاد نمایند. به این ترتیب، تقویت خودکارآمدی و انگیزه ی پیشرفت می تواند راهی موثر برای بهبود پیشرفت تحصیلی دانش آموزان ابتدایی باشد.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی ، انگیزه ، پیشرفت تحصیلی ، دانش آموزان ابتدایی.