راهبرد جدید خوراکدهی برای افزایش تولید اینترفرون گامای انسانی در کشت غیر مداوم همراه با خوراکدهی اشریشاکلی نوترکیب
محل انتشار: دهمین کنگره ملی مهندسی شیمی ایران
سال انتشار: 1384
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,374
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NICEC10_276
تاریخ نمایه سازی: 6 بهمن 1385
چکیده مقاله:
در فرایند غیر مداوم با خوراک دهی، روش خوراکدهی بدلیل تاثیر زیادی که روی شرایط محیطی و تغذیه ای موثر در رشد میکروارگانیسم و بالطبع تولید پروتئین نوترکیب دارد همواره بعنوان رویکرد اساسی در افزایش تولید پروتئین های نوترکیب مورد توجه قرا ردارد. در این تحقیق روش خوراکدهی با سرعت رشد ویژه حداکثر و بدون کنترل پس خور برای رسیدن به بالاترین تراکم سلولی و تولید اینترفرون گامای انسانی از اشریشاکلی نوترکیب سویه BL21(DE3) [pTE3a-hifny] بررسی شد و مناسبترین راهبرد خوراکدهی برای رسیدن به بالاترین بهر دهی کلی تولید توده زیستی و بالطبع تولید بالای پروتئین نوترکیب مورد نظر بدست آمد.
با راهبرد خوراک دهی جدید دانسیته سلولی نهایی 5 مثبت ومنفی 130 (گرم وزن خشک سلول بر لیتر) و با غلظت اینترفرون گاما 1 مثبت ومنفی54 (گرم اینترفرون گاما بر لیتر) در مدت 0/5 مثبت ومنفی 16 ساعت و بازدهی ویژه تولید توده زیستی 0/1 مثبت ومنفی0/44 (وزن خشک سلول بر گرم گلوکز) و بازدهی ویژه تولید اینترفرون گاما 10 مثبت ومنفی400 (میلی گرم پروتئین بر گرم توده سلولی) و بهره دهی کلی تولید بیومس 0/3 مثبت ومنفی9/1 (گرم بر ساعت بر لیتر) و بهره دهی کلی تولید اینترفرون گاما 0/1 مثبت ومنفی3/35 (گرم بر ساعت بر لیتر) بدست آمد، که این بالاترین مقدار بهره دهی تولید دانسیته سلولی و پروتئین نوترکیب از اشرشیاکلی است که تاکنون گزارش شده است. که برای اینترفرون گاما بهره دهی کلی تولید بیومس و بهره دهی کلی تولیداینترفرون گاما به ترتیب 3/7 و 3/5 برابر بالاتر از مقدارگزارش شده است. ضمنا تاثیر روش خوراکدهی روی دانسیته سلول نهایی، غلظت استات (بعنوان اصلی ترین متابولیت جانبی)،
فسفات، آمونیوم ، گلوکز محیط تخمیر، پایداری پلاسمید ، مقدار گلوکز و امونیاک مصرفی در کشت غیر مداوم همراه با خوراک دهی باکتری اشریشاکلی نو ترکیب سویه BL21(DE3) حاوی ژن اینترفرون گامای انسانی بررسی شد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
ولی بابایی پور
دانشگاه صنعتی مالک اشتر، م
سیدعباس شجاع الساداتی
دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده فنی مهندسی، بخش مهندسی بیوشیمی، گروه بی
سیدمرتضی رباط جزی
دانشگاه صنعتی مالک اشتر، مجتمع علوم کاربردی، مرکز آموزشی و تحقیقاتی
رسول خلیل زاده
دانشگاه صنعتی مالک اشتر، مجتمع علوم کاربردی، مرکز آموزشی و تحقیقاتی
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :