دوگانگی عاطفی در قصد مهاجرت جوانان تهرانی: از درهم تنیدگی احساسات متناقض تا ترومای تصمیم گیری

در جهان معاصر، دیگر مهاجرت تنها یک کنش بر پایه نقل مکان جغرافیایی نیست، بلکه فرایندی احساسی، تردیدبرانگیز، هویتی و توامان با بیم وامید است. هدف پژوهش حاضر، بازنمایی احساسات جوانان متمایل به مهاجرت در شهر تهران بود که با روش شناسی کیفی و روش نظریه زمینه ای انجام شد. به این منظور، با ۲۸ جوان در شهر تهران که با روش نمونه گیری هدفمند و گلوله برفی انتخاب شده بودند، مصاحبه های عمیق و نیمه ساختاریافته انجام شد. در مرحله تحلیل داده ها، ۱۰۸ کد باز، ۲۹ مقوله فرعی، ۹ مقوله اصلی و یک مقوله هسته از خلال نظام کدگذاری داده ها استخراج شد: هویت معلق، (مناقشه ماندن یا رفتن: ترومای تصمیم گیری صحیح و ترس از پشیمانی)، رویاسازی های فانتزی یا ناکجاآبادهای افسانه ای، (رویای مدرن: روان پریشی جغرافیایی)، (ریشه آغاز میل به رفتن: از سرخوردگی های کوچک تا میل به ساختن خود تحقق نیافته)، کالاوارگی، مصرف گرایی و سوژه سازی موفقیت اقتصادی، (جلوه نمایشی اینستاگرام از زندگی مهاجران: از واقعیت تا نمایش)، استراتژی ها: از پیگیری قوانین مهاجرتی تا ترک شغل و عدم فعالیت های روزمره، پیامدها: از اضطراب و هیجان تا تنش و تردید. همچنین، «مسئله مهاجرت جوانان: از درهم تنیدگی احساسات متناقض تا میل و تردید برای ناکجاآباد» به عنوان مقوله هسته انتخاب شد و درنهایت مدل پارادایمی مستخرج از داده ها تنظیم شد. یافته ها بر این دلالت دارند که در کنه تصمیم گیری جوانان به مهاجرت، ترس، تردید، استرس و تشویش خانه کرده است؛ این کشمکش عاطفی-هیجانی، چیزی بیش از یک احساس موقت و مقطعی است. بر اساس یافته های پژوهش می توان این گونه تبیین نمود که مهاجرت، برای برخی از جوانان موردمطالعه در شهر تهران، ملغمه ای از رویاها و اضطراب ها؛ حرکت از ابعاد من ناراضی به مقصدی پرچالش و مبهم است. نشانی از یک وضعیت و فرایندی دوگانه در جوان عصر جدید است که او را در تله رفتن یا نرفتن، و بودن و شدن گرفتار کرده است.

کلیدواژه ها:

Migration ، Youth ، Emotions ، Affect ، Decision-Making Trauma ، مهاجرت ، جوانان ، احساسات ، عواطف ، ترومای تصمیم گیری