راهبرد یادگیری خودتنظیمی در دانش آموزان

یکی از جنبه های مهم در یادگیری دانش آموزان و عملکرد تحصیلی آن ها در محیط کلاس خودنظم دهی شناختی و رفتاری است. به طور کلی یادگیری خودتنظیمی عبارت است از: فرایندی سازنده و فعال که به موجب آن یادگیرندگان اهدافی را برای یادگیری خود تعیین می کنند. برای رسیدن به این اهداف سعی و تلاش و نظارت می کنند، رفتار، شناخت و انگیزش خود را تنظیم و کنترل می کنند و به وسیله این اهداف و ویژگی های مبتنی بر محیط راهنمایی و هدایت می شوند. یکی از نظریه پردازان شناختی اجتماعی راهبردهای یادگیری خودتنظیم را نوعی از یادگیری تعیین نموده که در آن دانش-آموزان به جای این که برای کسب دانش و مهارت ها بر معلمان، والدین و همسالان خود تکیه کنند. شخصا کوشش های خود را شروع و هدایت می کنند و به عبارت دیگر، وی خودتنظیمی را به مشارکت فعال یادگیرنده از نظر رفتاری ، انگیزشی ، شناختی ، فراشناختی در فرایند یادگیری جهت پیشینه کردن یادگیری اطلاق نمود.راهبردهای یادگیری خودتنظیم روش های مشخص می باشند که هدف آن ها دست یابی به دانش و مهارت می باشد. راهبردهای یادگیری خودتنظیم دیدگاه نسبتا جدیدی برای یادگیری و پیشرفت تحصیلی است زیرا راهبردهای یادگیری خودتنظیم به این نکته توجه نموده اند که چگونه دانش آموز شخصا فرایند یادگیری خود را فعال کرده، تغییر می دهند و تنظیم می نمایند.

کلیدواژه ها:

خودتنظیمی ، دانش آموزان ، یادگیری.