بررسی و تدوین تاثیر شیوههای نوین تدریس بر انگیزش و عملکرد تحصیلی دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر شیوههای نوین تدریس بر انگیزش و عملکرد تحصیلی دانش آموزان در مقطع متوسطه است. در دنیای امروز نظامهای آموزشی بیش از هر زمان دیگری با چالشهای گوناگونی در زمینه ارتقای کیفیت یادگیری و افزایش انگیزه دانش آموزان مواجه اند؛ زیرا انگیزه تحصیلی از مولفههای اساسی در فرآیند یاددهی-یادگیری است که میتواند مسیر آموزش را هموار و نتایج یادگیری را معنادارتر سازد رسالت نظام های آموزشی نیز نه صرفا انتقال فرهنگ و تجربه بلکه ایجاد تغییرات مطلوب در نگرشها شناختها و نهایتا تربیت انسان ها دانسته شده است. تدریس به عنوان کانون و نقطه تلاقی همه عناصر آموزشی از طریق فرآیند یادگیری مبتنی بر فعالیت، زمینه را برای یادگیری پویا فراهم میسازد از این رو پژوهش حاضر با هدف بررسی شیوههای نوین، تدریس، که پاسخگویی به نیازها و علایق متنوع دانش آموزان را ندارند به تحلیل روش های تدریس نوین نظیر یادگیری مشارکتی، یادگیری مبتنی بر پروژه، تدریس تلفیقی با فناوری کلاس معکوس بازی وارسازی آموزشی حل مسئله، تفکر استقرائی، و یادسپاری پرداخته است. این مقاله با رویکرد تحلیلی توصیفی و کتابخانهای و با استفاده از نتایج تحقیقات اخیر در این زمینه به بررسی و تبیین اثرگذاری این روشها بر کیفیت یادگیری و انگیزش دانش آموزان میپردازد. یافته ها نشان میدهند که بهره گیری از روشهای نوین تدریس تاثیر مثبت و معناداری بر افزایش انگیزه تحصیلی (شامل علاقه، مشارکت فعال و احساس (موفقیت و بهبود عملکرد تحصیلی مانند) درک مفاهیم و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دارد. با این حال، اجرای این شیوهها با چالشها و محدودیتهایی از جمله کمبود منابع نیاز به آموزش معلمان، و تطابق با نیازهای خاص دانش آموزان همراه است. در نهایت این تحقیق توصیه ها و پیشنهاداتی برای بهره برداری موثرتر از روشهای نوین، تدریس بهبود برنامه ریزی و پشتیبانی مناسب و ارتقای انگیزه و عملکرد تحصیلی دانش آموزان در مدارس ارائه میکند.

کلیدواژه ها:

شیوههای نوین تدریس ، انگیزش ، عملکرد تحصیلی ، دانش آموزان ، یادگیری