تحلیل رویکردهای معلمان ابتدایی در درک و مدیریت سکوت آموزشی دانش آموزان

سکوت آموزشی دانش آموزان در کلاس درس یکی از چالشهای مهم معلمان دوره ابتدایی است که معمولا به عنوان یک مشکل رفتاری تفسیر می شود. فلسفه زبان، سکوت را به عنوان زبانی با معانی متنوع و قابل تفسیر معرفی می کند که می تواند کلید فهم بهتر تعاملات کلاسی باشد. هدف این پژوهش بازخوانی و تحلیل رویکردهای آموزشی معلمان دوره ابتدایی در مواجهه با سکوت آموزشی دانش آموزان بر اساس فلسفه زبان سکوت و ارائه راهکارهایی برای بهبود تعامل کلاسی است. روش تحقیق از نوع توصیفی-تحلیلی بود که داده ها از طریق مرور منابع علمی، مقالات پژوهشی و مطالعات مرتبط جمع آوری شده و تحلیل گردید. نتایج نشان داد که معلمان غالبا سکوت را به عنوان مشکلی رفتاری می بینند و واکنش های مستقیم و سطحی به آن نشان می دهند که کارایی لازم را ندارد. همچنین نشان داده شد که استفاده از فلسفه زبان سکوت و رویکردهای انسانی تر در مدیریت سکوت به افزایش تعامل و بهبود فضای آموزشی منجر می شود. آموزش معلمان برای شناخت بهتر سکوت، استفاده از روش های متنوع آموزشی غیرکلامی، اصلاح فضای کلاس و توجه به ویژگی های فردی دانش آموزان به عنوان راهکارهای اساسی پیشنهاد شدند.

کلیدواژه ها:

سکوت آموزشی ، رویکردهای آموزشی ، فلسفه زبان سکوت ، مدیریت کلاس درس ، تعامل کلاسی