تاثیر کشت مخلوط در مقابل تک کشتی بر حاصلخیزی خاک و مدیریت آفات

کشت مخلوط و تک کشتی دو سیستم کشاورزی متضاد با پیامدهای قابل توجه برای حاصلخیزی خاک و مدیریت آفات هستند. کشت تک کشتی عمل کشت یک گونه محصول در مناطق وسیع به دلیل کارایی عملیاتی اش به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرد اما با افزایش فشار آفات و اتکا به نهاده های شیمیایی همراه است که می تواند سلامت خاک را تخریب کرده و پایداری بلندمدت را تهدید کند. کشت مخلوط - که در آن دو یا چند گونه محصول به طور همزمان کشت می شوند – تنوع زیستی در مزرعه را افزایش می دهد، حاصلخیزی خاک را از طریق بازیافت مواد آلی بهبود می بخشد و به طور طبیعی جمعیت آفات را سرکوب می کند. تحقیقات اخیر نشان می دهد که سیستم های کشت مخلوط نه تنها زیست توده کل بالاتری تولید می کنند بلکه با مختل کردن چرخه آفات و تقویت تعاملات مفید اکولوژیکی نیاز به آفت کش های مصنوعی را نیز کاهش می دهند. این مقاله شواهد موجود را که اثرات کشت مخلوط و تک کشتی را بر حاصلخیزی خاک و مدیریت آفات مقایسه می کند و مکانیسم های اکولوژیکی زیربنایی این نتایج را برجسته می کند. یافته ها بر پتانسیل کشت مخلوط به عنوان یک جایگزین پایدار برای کشت تک کشتی تاکید دارند با مزایایی که به سلامت محیط زیست، بهره وری محصول و مقاومت در برابر شیوع آفات گسترش می یابد. با این حال به دلیل پیچیدگی مدیریت و نیاز به کمیسازی بیشتر خدمات اکوسیستمی آن، چالش هایی در مورد پذیرش کشت مخلوط در کشاورزی، تجاری به ویژه در مناطق معتدل همچنان وجود دارد. این بررسی با حمایت از طرح های سیاستی و تحقیقاتی که از اجرای گسترده تر سیستم های کشت مخلوط برای ترویج کشاورزی پایدار حمایت می کنند به پایان می رسد.

کلیدواژه ها:

کشت ، مخلوط ، تک کشتی ، حاصلخیزی خاک ، مدیریت ، آفات ، تنوع زیستی ، کشاورزی پایدار