مدیریت کارآفرینی در اقتصادهای در حال گذار: تحلیل چندسطحی چالش ها و راهکارهای بومیسازی در ایران

این پژوهش ترکیبی (کمی-کیفی) با بررسی ۱۸۰ کسب وکار کارآفرینانه ایرانی طی سال های ۱۴۰۰-۱۴۰۲، به تحلیل نظام مند موانع و فرصت های مدیریت کارآفرینی در ایران پرداخته است. یافته های کمی نشان می دهد که میانگین نرخ بازده سرمایه گذاری (ROI) در نمونه های مورد مطالعه ۲۳٫۴% (±۶٫۸) بوده و ضریب همبستگی بین به کارگیری سیستم های مدیریت نوین و رشد فروش به ۰٫۷۲ (p<۰.۰۱) می رسد. تحلیل کیفی مصاحبه های عمیق با ۳۰ کارآفرین برتر، سه چالش کلیدی را آشکار ساخته است: محدودیت دسترسی به منابع مالی بین المللی (۸۵%)، پیچیدگی فرآیندهای اداری (۷۳%) و کمبود نیروی انسانی متخصص (۶۸%). مطالعه حاضر با ارائه مدل سه بعدی بومی (فردی-سازمانی-محیطی)، نشان می دهد که مدیریت کارآفرینی اثربخش در ایران نیازمند: ۱. توسعه شایستگی های رهبری تحول گرا در سطح فردی (β=۰٫۵۸) ۲. استقرار سیستم های مدیریت عملکرد چابک در سطح سازمانی ۳. اصلاح ساختارهای حمایتی و مالی در سطح محیطی مقایسه تطبیقی با مطالعات بین المللی حاکی از آن است که در حالی که اصول جهانی مدیریت کارآفرینی در ایران نیز کاربرد دارد، اما وزن نسبی عوامل محیطی در موفقیت کارآفرینانه در نمونه ایرانی به طور معناداری بیشتر از کشورهای توسعه یافته است. این مقاله با ترکیب روش مند یافته های کمی و کیفی، چارچوبی سیاستی برای بهبود مدیریت کارآفرینی در اقتصادهای در حال گذار ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

مدیریت کارآفرینی ، اقتصاد در حال گذار ، شایستگی های رهبری ، سیستم های مدیریت چابک ، اکوسیستم کارآفرینی ، بومی سازی راهکارها ، سرمایه گذاری خطرپذیر ، تحلیل چندسطحی