بهینه سازی سازمان های خدماتی با رویکرد مهندسی صنایع: تحلیل تجربی و ارائه چارچوب بومی

این مطالعه با هدف بررسی تاثیر مهندسی صنایع بر بهبود عملکرد سازمان های خدماتی ایران انجام شده است. پژوهش حاضر با روشی ترکیبی (تحلیل داده های واقعی، مدل سازی کمی و مطالعات میدانی) به ارزیابی سه بخش اصلی خدمات رسانی شامل بهداشت و درمان، بانکداری و حمل ونقل عمومی پرداخته است. یافته های تحقیق نشان می دهد که کاربرد اصول مهندسی صنایع منجر به بهبودهای قابل توجهی در شاخص های عملکردی شده است، از جمله: کاهش ۴۷ درصدی زمان انتظار در بخش درمان، کاهش ۳۲ درصدی زمان تراکنش های بانکی و کاهش ۲۲ درصدی زمان سفر در حمل ونقل عمومی. تحلیل داده ها با استفاده از روش های پیشرفته ای مانند تحلیل پوششی داده ها (DEA)، شبیه سازی گسسته-پیشامد و مدل سازی معادلات ساختاری انجام شده است. نتایج علاوه بر بهبودهای عملیاتی، نشان دهنده افزایش ۴۰ درصدی رضایت مشتریان و کاهش ۲۵ درصدی هزینه های عملیاتی است. این مقاله با ارائه چارچوبی بومی برای پیاده سازی مهندسی صنایع در سازمان های خدماتی ایران، گامی مهم در جهت تلفیق نظریه و عمل برداشته است. یافته ها حاکی از آن است که موفقیت در این مسیر نیازمند توجه همزمان به سه عامل کلیدی است: ۱) توسعه زیرساخت های فناوری اطلاعات، ۲) آموزش نیروی انسانی متخصص و ۳) حمایت مدیریت ارشد. محدودیت های پژوهش و جهت گیری های آینده برای توسعه مطالعات نیز مورد بحث قرار گرفته اند.

کلیدواژه ها:

مهندسی صنایع ، سازمان های خدماتی ، بهینه سازی عملکرد ، تحلیل پوششی داده ها ، رضایت مشتری ، مدیریت فرآیند ، چارچوب بومی ، ایران