تحلیل چندسطحی سازماندهی و رهبری در سازمان های ایرانی: از چالش های ساختاری تا الگوهای بومی تحول

این پژوهش با به کارگیری رویکردی ترکیبی (تحلیل داده های کمی، مطالعات میدانی و مصاحبه های عمیق) به بررسی نظام مند رابطه بین سازماندهی و رهبری در سازمان های ایرانی پرداخته است. یافته ها نشان می دهد که ۶۸% سازمان های ایرانی همچنان از ساختارهای مکانیکی سنتی استفاده می کنند که منجر به ۳۵% کاهش بهره وری و ۴۰% افزایش زمان تصمیم گیری شده است. در مقابل، سازمان های پیشرو که از ساختارهای منعطف و سبک رهبری تحول آفرین بهره می برند، ۳۷% بهبود عملکرد و ۲۸% افزایش نوآوری را تجربه کرده اند. مطالعه حاضر با شناسایی ۴ چالش کلیدی (بوروکراسی اداری، مقاومت در برابر تغییر، کمبود مهارت های رهبری نوین و تمرکزگرایی شدید)، چارچوب بومی پنج بعدی را برای تحول سازمانی پیشنهاد می دهد: ۱. چابکی ساختاری، ۲. ظرفیت رهبری، ۳. انسجام سازمانی، ۴. یادگیری مستمر و ۵. پاسخگویی محیطی تحلیل داده های ۱۲۰ سازمان ایرانی نشان داد که همسویی سازماندهی و رهبری می تواند تا ۴۵% بر عملکرد سازمانی تاثیر بگذارد. این پژوهش با ارائه راهبردهای سه سطحی (کلان، سازمانی و فردی) و الگوهای موفقیت بومی، نقشه راهی عملیاتی برای مدیران و سیاست گذاران ترسیم کرده است.

کلیدواژه ها:

سازماندهی ، رهبری تحول آفرین ، ساختار سازمانی ، چابکی سازمانی ، تحول دیجیتال ، مدیریت تغییر ، فرهنگ سازمانی ، عملکرد سازمانی