بهینه سازی هوشمند سیستم های مدیریت موجودی: تلفیق روش های کلاسیک و فناوری های دیجیتال در محیط های صنعتی

این پژوهش به ارائه یک چارچوب نوین برای مدیریت موجودی با تلفیق روش های کلاسیک و فناوری های دیجیتال می پردازد. مطالعه حاضر بر اساس داده های واقعی یک شرکت تولیدی طی سال های ۱۴۰۰-۱۴۰۲ و با استفاده از روش های شبیه سازی پویا و الگوریتم های بهینه سازی چندهدفه انجام شده است. یافته های کلیدی نشان می دهد که سیستم پیشنهادی می تواند به بهبود ۶.۷ درصدی سطح خدمت، کاهش ۵۳.۶ درصدی کمبود موجودی و افزایش ۳۰.۹ درصدی نرخ گردش موجودی منجر شود. نوآوری اصلی این پژوهش در توسعه یک مدل ترکیبی است که سه بعد کلیدی مدیریت موجودی شامل: ۱) بهینه سازی سطح موجودی، ۲) مدیریت عدم قطعیت ها و ۳) یکپارچه سازی فناوری های دیجیتال را پوشش می دهد. نتایج نشان می دهد که رویکرد پیشنهادی می تواند شکاف عملکردی با استانداردهای جهانی را به میزان قابل توجهی کاهش دهد، به طوری که سطح خدمت از ۸۷.۵% به ۹۴.۲% بهبود یافته و به ۹۶.۲% از استاندارد جهانی نزدیک شده است. محدودیت های اصلی پژوهش شامل چالش های پیاده سازی در محیط های سنتی و نیاز به سرمایه گذاری اولیه است. با این حال، تحلیل بازگشت سرمایه نشان می دهد که سیستم پیشنهادی در مدت ۱.۸ سال به نقطه سربه سر می رسد. این مطالعه هم از جنبه نظری (توسعه دانش مدیریت موجودی) و هم از نظر عملی (کاربرد صنعتی) حائز اهمیت بوده و می تواند مبنای تصمیم گیری مدیران صنعتی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

مدیریت موجودی ، بهینه سازی هوشمند ، سیستم های دیجیتال ، سطح خدمت ، نرخ گردش موجودی ، شبیه سازی پویا ، الگوریتم های چندهدفه ، صنعت ۴.۰