بررسی تجربی مقاومت کششی بتنهای پوزوالنی حاوی الیاف فلزی و پلاستیکی: مطالعه موردی سیمان پرتلند پوزوالنی منطقه ارومیه

امروزه بتن یکی از پرمصرف ترین و ارزان ترین مصالح در صنعت ساختمان سازی و پروژههای عمرانی است، بتنهای معمولی یک ماده ضعیف در مواجهه با تنشهای کششی به حساب می آید. این ماده دارای ساختاری متخلخل است و به همین دلیل درون بتن معمواله ترکهای ریز وجود دارند و هنگام اعمال بارگذاری کششی، این ترکها افزایش طول داده و تا زمان بارگذاری گسترش ترکها نیز ادامه می یابد. با توجه به اهمیت موضوع، در این پژوهش رفتار بتن الیافی در برابر تنش کششی با آزمایش برزیلی مورد بررسی قرار می گیرد. لذا از دو نوع الیاف رایج فولادی و پالستیکی هم شکل و با ۳ درصد اختلاط ۰.۲۵، ۰.۵ و ۰.۷۵ وزن سیمان در تولید بتن استفاده می شود. با توجه به اینکه هدف ارائه یک طرح مناسب برای منطقه مورد مطالعه می باشد از سیمان پرتلند پوزوالنی منطقه ارومیه استفاده می شود. طبق نتایج در هر ۲ نوع الیاف کاهش اسلامپ مشاهده می شود که در بتن با الیاف فولادی نسبت به الیاف پالستیکی بیشتر است. مقاومت کششی (برزیلی) بتن الیاف فلزی در نمونه ۷ روزه حدود ۳۳، ۱۸ و ۴ درصد برای الیاف ۰.۲۵، ۰.۵ و ۰.۷۵ افزایش نشان می دهد و این درصد افزایش مقاومت کششی برای نمونههای الیاف پالستیکی به ترتیب ۱۳، ۸ و ۳ درصد می باشد. در نمونههای ۲۸ روزه مقاومت کششی بتن الیاف فلزی حدود ۳۴ و ۲۳ و ۲۸ درصد برای نسبت الیاف ۰.۲۵، ۰.۵ و ۰.۷۵ افزایش نشان می دهد و این درصد افزایش مقاومت کششی برای نمونههای با الیاف پالستیکی به ترتیب ۴۸، ۳۶ و ۳۵ درصد می باشد. لذا درصد بهینه الیاف از هر دو نوع ۰.۲۵ درصد می باشد و عملکرد درازمدت (۲۸ روزه) الیاف پالستیکی نسبت به الیاف فلزی بهتر می باشد.

کلیدواژه ها:

بتن الیافی ، الیاف فلزی ، الیاف پالستیکی ، مقاومت کششی (برزیلی) بتن