نقش بیوپلیمرهای طبیعی در بهبود ویژگیهای مکانیکی و دوام بتن: راهکارهای نوین برای سازه های پایدار

با توجه به چالشهای زیست محیطی و نیاز به روشهای پایدار در صنعت ساخت و ساز، بایوپلیمرها به عنوان جایگزین های موثر برای مواد شیمیایی سنتی در تثبیت خاک و بهبود خواص مصالح ساختمانی مورد توجه قرار گرفتهاند. این مطالعه به بررسی تاثیر بیوپلیمرهای طبیعی مانند سلولز، لیگنین، نشاسته، کیتوزان و صمغ ها بر ویژگیهای مکانیکی و دوام بتن پرداخته است. نتایج نشان میدهد که افزودن الیاف سلولزی و نانوسلولز به بتن موجب افزایش استحکام کششی و خمشی، بهبود انعطافپذیری و کاهش نفوذپذیری آب می شود. همچنین، استفاده از نانو سلولز باکتریایی (BNC) و لیگنین به عنوان افزودنیها، خواص مکانیکی مالت سیمان را بهبود بخشیده و قابلیت خودترمیمی بتن را افزایش میدهد. در این میان، نشاسته مانیوک و کیتوزان نیز به عنوان افزودنیهایی با اثرات مثبت بر دوام و مقاومت بتن در برابر حملات شیمیایی شناخته شدهاند. علاوه بر این، صمغ های طبیعی مانند صمغ درخت آکاسیا کارو (GAK) و صمغ گوار به عنوان کاهنده های آب و بهبوددهندههای خواص بتن مورد بررسی قرار گرفته اند. نتایج کلی نشان میدهد که این بیوپلیمرها میتوانند به تولید بتن های پایدار و دوستدار محیط زیست کمک کنند و بهبود قابل توجهی در خواص مکانیکی و دوام بتن ایجاد نمایند.

کلیدواژه ها:

بیوپلیمرها ، سازههای پایدار ، بتن سبز ، تقویتکنندههای طبیعی