هنر به مثابه ابزار دیپلماسی فرهنگی: تحلیل اثربخشی و راهکارهای بهینه سازی در بستر ایرانی

این پژوهش ترکیبی (کمی-کیفی) با بررسی ۱۰۰ رویداد هنری بین المللی ایران (۱۳۹۵-۱۴۰۲) و تحلیل مصاحبه های عمیق با ۳۰ متخصص، به ارزیابی نقش هنر در دیپلماسی فرهنگی پرداخته است. یافته های کلیدی نشان می دهد جشنواره های فیلم با ۳۵% تغییر نگرش مثبت و نمایشگاه های هنری با ایجاد ۲۵% همکاری های نهادی، موثرترین ابزارهای دیپلماسی فرهنگی هنری هستند (p<۰.۰۱). تحلیل کیفی سه عامل کلیدی موفقیت را شناسایی کرد: اصالت هنری (۳۵%)، تناسب فرهنگی (۲۵%) و کیفیت اجرا (۲۰%). این مطالعه با معرفی مدل "دیپلماسی هنری ترکیبی" - تلفیق رویکردهای رسمی، نیمه خصوصی و مردمی - نشان داد که الگوی نیمه خصوصی با ۳۵% مشارکت، نتایج مطلوب تری نسبت به الگوی دولتی (۵۰%) دارد. پژوهش حاضر با ارائه "چارچوب ارزیابی اثربخشی رویدادهای هنری" و پیشنهاد راهکارهای عملی در سه سطح (سیاستگذاری، اجرایی و پژوهشی)، هم به توسعه ادبیات نظری کمک می کند و هم دستورالعملی کاربردی برای سیاست گذاران فرهنگی ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

دیپلماسی فرهنگی ، هنر بین المللی ، قدرت نرم ، رویدادهای هنری ، تصویرسازی ملی ، الگوی نیمه خصوصی ، تغییر نگرش ، همکاری های فرهنگی