طراحی و اعتبارسنجی مدل ارزیابی شاخص های کلیدی عملکرد در هنرهای نمایشی ایران: یک مطالعه ترکیبی چندمرحله ای

این پژوهش با هدف طراحی مدل بومی ارزیابی شاخص های کلیدی عملکرد (KPIs) در هنرهای نمایشی ایران با روش ترکیبی (کیفی-کمی) انجام شد. در فاز کیفی، از طریق مصاحبه با ۲۵ خبره و مشاهده ۱۸ اجرای نمایشی، شاخص های اولیه شناسایی گردید. در فاز کمی، ۱۵۰ اجرای نمایشی (۴۵ نمونه منتخب) با ابزارهای استانداردشده مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد تئاتر معاصر در خلاقیت (۹.۱±۰.۸)، تئاتر تجربی در تعامل با مخاطب (۹.۱±۰.۷) و تئاتر کلاسیک در یکپارچگی (۸.۹±۰.۷) بالاترین امتیاز را کسب کردند (p<۰.۰۵). تحلیل خوشه ای نشان داد ۱۸% آثار ترکیبی متوازن از کیفیت هنری و فنی ارائه می کنند. این مطالعه با ارائه چارچوبی ۱۵ شاخصی، نظامی علمی برای ارزیابی عملکرد در سه سطح هنری، فنی و ارتباطی طراحی کرده است که می تواند مبنای برنامه ریزی هنرمندان، مدرسان و سیاست گذاران فرهنگی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

شاخص های کلیدی عملکرد ، هنرهای نمایشی ایران ، ارزیابی کیفیت اجرا ، مدل بومی ، تئاتر معاصر ، تئاتر سنتی ، پژوهش ترکیبی ، مدیریت فرهنگی