ارزیابی عملکرد در هنرهای ترسیمی: تدوین چارچوبی علمی برای سنجش شاخص های کلیدی در آثار معاصر

این پژوهش با هدف تدوین چارچوبی نظام مند برای ارزیابی عملکرد در هنرهای ترسیمی، به بررسی شاخص های کلیدی کیفیت در ۱۵۰ اثر منتخب (۵۰ اثر ایرانی، ۵۰ اثر اروپایی، ۵۰ اثر شرق آسیایی) پرداخته است. مطالعه حاضر با روش ترکیبی (کیفی-کمی) و با استفاده از تحلیل تصویر دیجیتال، پرسش نامه استاندارد و مصاحبه های عمیق با ۲۰ متخصص هنری انجام شده است. یافته ها نشان می دهد که آثار نیمه انتزاعی با میانگین امتیاز ۹.۱ در ترکیب بندی و ۹۲.۳٪ در تعادل بصری، بالاترین سطح عملکرد را ارائه می دهند (p<۰.۰۱). همچنین، شناسایی رابطه معکوس معنادار (۶۵%- =r) بین دقت فنی و عمق مفهومی از یافته های نوین این پژوهش است. نتایج نشان می دهد هنرمندان ایرانی در شاخص های نمادپردازی (۳۵٪ برتر) و خلاقیت محتوایی (۸.۷±۰.۴) عملکرد ممتازی داشته اند. این مطالعه چارچوبی چهاربعدی متشکل از "ترکیب بندی"، "تکنیک اجرا"، "بیان هنری" و "اصالت مفهومی" را برای ارزیابی آثار ترسیمی پیشنهاد می دهد که می تواند در آموزش، نقد هنری و سیاست گذاری فرهنگی کاربرد داشته باشد.

کلیدواژه ها:

هنرهای ترسیمی ، شاخص های عملکرد ، ارزیابی کیفیت ، ترکیب بندی هنری ، تکنیک اجرا ، زیبایی شناسی تجربی ، تحلیل آثار هنری ، هنر معاصر ایران