ارزیابی نظام مند شاخص های کلیدی عملکرد در صنعت شیشه گری ایران: تحلیل ترکیبی فنی-هنری و راهکارهای بهینه سازی

این پژوهش با هدف شناسایی و تحلیل شاخص های کلیدی عملکرد (KPIs) در صنعت شیشه گری ایران با روش ترکیبی (کیفی-کمی) انجام شد. در فاز کیفی، از طریق مصاحبه با ۲۰ استادکار برجسته و مشاهده مشارکتی در ۸ کارگاه منتخب، شاخص های اولیه استخراج گردید. در فاز کمی، ۱۲۰ نمونه تولیدی با استفاده از آزمون های استاندارد (مقاومت فشاری: ۸۹.۵±۱۲.۳ MPa برای روش سنتی در مقابل ۱۰۴.۷±۱۵.۲ MPa برای نیمه صنعتی) و ارزیابی های تخصصی (امتیاز زیبایی شناسی: ۸.۷±۱.۲ در مقابل ۷.۱±۱.۵) مورد سنجش قرار گرفتند. نتایج نشان داد روش های سنتی در شاخص های هنری (۲۱.۳% برتری) و روش های نیمه صنعتی در شاخص های فنی (۱۸.۷% برتری) عملکرد بهتری دارند (p<۰.۰۱). همچنین، استفاده از مواد اولیه بومی موجب ۱۲.۵% کاهش ضایعات و بهبود کیفیت هنری شد (p<۰.۰۵). این مطالعه با ارائه چارچوبی بومی متشکل از ۱۵ شاخص کلیدی، راهکارهای عملی برای بهینه سازی تولیدات شیشه ای پیشنهاد می دهد که می تواند مبنای تصمیم گیری برای صنعتگران، سیاست گذاران و مراکز آموزشی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

شاخص های کلیدی عملکرد ، شیشه گری ایرانی ، ارزیابی فنی-هنری ، روش های سنتی ، تولید نیمه صنعتی ، مواد اولیه بومی ، بهینه سازی کیفیت ، صنایع دستی پایدار