بررسینقش شاخص کالبدی و فضایی توسعه پایدار شهری در هویت فردی شهروندان

در توسعه پایدار باید بر روی نگرش ها وتفکرات انسانی و احساسات اجتماعی به عنوان هسته ی اصلی هر راهکار توسعه شهری تاکید نمود. از سوی دیگر در کنار سایر شاخص های توسعه پایدار شهری شاخص کالبدی و فضایی نقش مهمی در شکل گیری و هدایت احساسات فردی و جمعی شهروندان و ایجاد هویت یک شهر ایفا می کند. و توجه به روند تحولات توسعه نشان می دهد،که به مرور توسعه از حالت تک بعدی به وضعیتی چند بعدی و جامع نگر تکامل یافته و نقش فضا و کالبد شهری در توسعه پایدار شهری خود را نشان می دهد . تحقیق حاضر به دنبال بررسی نقش شاخص کالبدی و فضایی توسعه پایدار شهر در هویت فردی افراد می باشد، که روش پژوهش پی مایشی و ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه است. جامعه آماری تحقیق، شهروندان شهر تبریز می باشد، که با استفاده ازفرمول کوکران حجم نمونه ۴۰۰ نفر به روش نمونه گیری خوشهای انتخاب شدند. برای آزمون فرضیات پژوهش، همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون استفاده شد. یافته های تحقیق حاکی از آن است که شاخص توسعه پایدار شهری بر میزان فرد گرایی شهروندان موثر می باشد، یعنی میزان ۷۵/۰r= .می باشد و شاخص کالبدی و فضایی با فرد گرایی شهروندان رابطه دارد ۱۷/۰ r= .و بر میزان آن موثر می باشد یعنی با افزایش و کاهش یکی ، دیگری نیز دستخوش تغییر می گرد. و همچنین تحلیل رگرسیونی متغیر شاخص های توسعه پایدار شهری بر فرد گرایی معنادار است، یعنی متغیر شاخص های توسعه پایدار شهری قابلیت پیش بینی فرد گرایی را دارد.

کلیدواژه ها:

پایداری شهری ، شاخص کالبدی و فضایی ، فردگرایی