آسیب شناسی عدم کارایی حقوق بین الملل عمومی به عنوان قانون همزیستی، همکاری و رقابت میان دولت ها و سایر بازیگران در جامعه جهانی

حقوق بین الملل عمومی به عنوان چارچوبی برای تنظیم روابط میان دولت ها و سایر بازیگران بین المللی، در دستیابی به اهداف همزیستی مسالمت آمیز، همکاری و رقابت منصفانه با چالش های جدی مواجه است. اثربخشی در حقوق بین الملل عمومی از پیچیدگی های زیادی برخوردار است و تاثیرگذاری این حقوق در دنیای واقعی به عوامل مختلفی بستگی دارد. باوجود تفسیرهای متعدد از اثربخشی و چالش های موجود در زمینه اجرای آن، توسعه نهادهای اجرایی و تقویت همکاری های بین المللی می تواند راه حلی برای تقویت اثربخشی حقوق بین الملل باشد. تداخل منافع و تضاد قدرت ها، از اصلی ترین موانع، کارایی حقوق بین الملل در عرصه جهانی است. بحران غزه به عنوان نمونه ای بارز از ناکارآمدی حقوق بین الملل عمومی در اجرای قوانین بشردوستانه و حقوق بشر، نشان دهنده ضرورت اصلاحات ساختاری در نظام بین الملل است. این اصلاحات باید شامل ایجاد سازوکارهای اجرایی جامع تر، تقویت نهادهای بین المللی نظارتی و بالا بردن سطح تعهد بازیگران بین المللی باشد تا حقوق بین الملل عمومی بتواند نقشی موثرتر در مقابله با جنایات و تضمین عدالت ایفا کند هژمونی، توسعه طلبی و مداخلات کشورهایی سلطه گر مانند ایالات متحده از جمله مواردی است که موجب نادیده گرفتن حقوق بین الملل می شود و باعث آشفتگی روابط می گردد. حقوق بین الملل فاقد سازوکارهای الزام آور و تنبیهی موثر است. این موضوع باعث می شود که دولت ها مخصوصا قدرت های سلطه گر در مواقع بروز تعارض، از اجرای تعهدات خود سرپیچی کنند. تحولات سریع بین المللی و چالش های نوظهور مانند تروریسم، تغییرات اقلیمی و جرائم سایبری نیازمند قوانین متناسب و به روز است که حقوق بین الملل فعلی در بسیاری موارد قادر به پاسخگویی نیست.

کلیدواژه ها:

حقوق بین الملل عمومی ، قانون همزیستی ، همکاری ، رقابت میان دولت ها ، جامعه جهانی