تعیین حدود بهینه برخی عوامل مدیریتی در خلاء عملکرد سویا
سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 41
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
AEFSJ04_177
تاریخ نمایه سازی: 8 شهریور 1404
چکیده مقاله:
سویا (Glycine max) یکی از مهم ترین گیاهان زراعی در جهان است که به دلیل ارزش غذایی بالا و محتوای پروتئین فراوان، جایگاه ویژه ای دارد. در مدیریت های زراعی تاریخ کاشت، تراکم و تعداد دفعات آبیاری عامل اصلی تعیین کننده تولید در سویا است. بنابراین شناخت این عوامل نقش مهمی در کاهش خلاء عملکرد دانه در این محصول دارد. لذا به منظور بررسی خلا عملکرد سویا ۱۴۲ مزرعه و بر اساس روش تابع خط مرزی در دو سال زراعی ۱۳۹۳-۱۳۹۴ و ۱۳۹۴-۱۳۹۵ در شهرستان کلاله انجام شد. نتایج نشان داد که میزان خلاء عملکرد حاصل از تاریخ کاشت، تراکم بوته و تعداد دفعات آبیاری به ترتیب ۳۸/۸، ۳۹/۲ و ۳۹/۲ درصد بود. بنابراین برای حذف خلاء عملکرد ناشی از این عوامل تاریخ کاشت باید قبل از ۲۸ خردادماه با تراکم بوته بین ۱۲/۲ تا ۲۱/۵ بوته در مترمربع و حداقل ۳ نوبت آبیاری مزارع انجام شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علی نخ زری مقدم
دانشیار گروه تولیدات گیاهی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه گنبد کاووس، ایران
افشین سلطانی
استاد، گروه زراعت، دانشکده تولید گیاهی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، ایران
علی منصوری راد
دانشجوی دکتری، گروه تولیدات گیاهی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه گنبد کاووس، ایران
علی راحمی کاریزکی
دانشیار گروه تولیدات گیاهی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه گنبد کاووس، ایران
بنیامین ترابی
استاد، گروه زراعت، دانشکده تولید گیاهی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، ایران
مهین پودینه
کارشناس ارشد مدیریت جهاد کشاورزی و نویسنده مسئول، آزادشهر، ایران