مروری بر نقش گونه های درختی در گیاه پالایی آلودگی زیست محیطی

سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 46

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

AEFSJ04_057

تاریخ نمایه سازی: 8 شهریور 1404

چکیده مقاله:

گیاه پالایی یکی از روش های زیست محیطی موثر برای کاهش آلودگی های خاک، آب و هواست که در آن از گیاهان برای حذف آلاینده ها استفاده می شود. درختان به دلیل فرآیند ریشه ای گسترده، توانایی بالایی در جذب آلاینده های فلزات سنگین، ترکیبات آلی و گازهای سمی دارند و نقش مهمی در اجرای فرآیند گیاه پالایی محسوب دارند. در اجرای این فرآیند، مکانیسم های مختلفی مانند جذب گیاهی، تثبیت گیاهی، تبخیرسازی گیاهی، ریشه پالایی و تخریب گیاهی وجود دارد و درختان بسیاری مانند صنوبر، بید، کاج و اکالیپتوس از جمله مهمترین گونه های مناسب با قابلیت گیاه پالایی بالا هستند. نتایج مطالعات نشان می دهد که انتخاب درست گونه های گیاهی و مکانیسم های مناسب در شرایط خاص می تواند تاثیر زیادی در کاهش آلودگی های زیست محیطی داشته باشد. این مطالعه به اهمیت استفاده از درختان برای گیاه پالایی در مناطق آلوده می پردازد و گونه های درختی مناسب برای این فرآیند را معرفی می کند.

نویسندگان

شیدا جباری

استادیار/ گروه علوم و مهندسی جنگل/ دانشکده منابع طبیعی/ دانشگاه لرستان

زهرا میرآزادی

دانشجوی دکتری علوم زیستی جنگل/ دانشکده منابع طبیعی/ دانشگاه لرستان

نگار اسماعیلوند

استادیار/ گروه علوم و مهندسی جنگل/ دانشکده منابع طبیعی/ دانشگاه لرستان